Ölüme yara bere demeden ilerliyorum
Gah bir uçurum kenarı uçmayı düşlüyorum
Gah bir tabure de adını sayıklıyorum
Bak tenim soğuk, sen yoksun, anla ki üşüyorum
Bir nebze ısınsın diye kalbime aşkımızı doluyorum
Her ne kadar soluğumu kesse de
Ben yaşamak için sevdana asılıyorum
Mert ER
Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini…
¶¶
Üşüyorum
Karanlık sokaklar gibi
Kimsesizlik değiyor
Tenime.
¶¶
Sayfa 20 - Karina yayıneviKitabı okuyor
" Hâlâ üşüyor musun ? "
" Evet, o yağmurlar yağmaya ve buzlu sisler çökmeye başladığından beri üşüyorum. Koğuşta kaloriferi hiç yakmıyorlar. "
" Eh, dışarıda ağustos ayı. Gökyüzü açık ve güneş de kavuruyor. Korkarım, bu soğuk ve sis senin içinde. "
Sayfa 96
"Anneciğim, anneciğim! Kara topraklarda yatacağına kızının yanında bulunsan ne olurdu? Aç, kollarını aç!.. Kucağını aç!.. Ah, üşüyorum... Korkuyorum... Kendi hayalimden, kendi fikrimden... Kendi kendimden korkuyorum. Kucağını açmazsan bari mezarını aç da ben de bir tarafına sokulayım..."
Sayfa 18Kitabı okudu
uğuldayan ve hep uğuldayan
bir orman kadar üşüyorum şimdi!
yanlış rüzgarlar esiyor dallarımda,
yanlış ve zehirli çiçekler açıyor,
kanımda kocaman gözleriyle bir çığlık...
Sayfa 93 - AyraçKitabı okuyor
"Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum , kapama gözlerini ..."
"Meyaser üşüyorum ,sesini ört üstüme" dedim.
Sayfa 97
Yokluğun...
Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini...
Sayfa 91 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Sizler üzerinizi hatıralarınız, aileleriniz, dostlarınız, mesleklerinizle örterken ben üşüyorum. Çünkü bunların hiçbirine sahip değilim.
...
Görünmez giysileriniz birer birer yok olduğunda öleceksiniz. Belki de uzun zamandır ölüsünüz.
Sayfa 92 - Doğan KitapKitabı okudu
ben üşüyorum ve sanki hiçbir zaman ısınmayacağım
