Eğitim sistemimiz öğrencilerin bütün gün bir yerde oturmasını ve büyük oranda hareketsiz kalarak bir şeyleri "bilişsel" açıdan öğrenmelerini gerektirdiği için olsa gerek, hiperaktivite ve dikkat bozukluğu gibi şikâyetlerimizin ciddiyeti artıyor. Elbette klinik anlamda "aşırı hareketlilik" gibi bazı rahatsızlıklar gerçekten de
Sayfa 77Kitabı okuyor
Sakin, uyumlu, gürültüsüz patırtısız olmalıdır yaşam.
Sayfa 33Kitabı okuyor
En uyumlu çocuğun bile bu dönemde en sık kullandığı kelimeler "benim" "hayırdır" kendilerini güvende hissedebilmek için sınırlara ihtiyaç duyarlar. Kendi sınırlarının nerede başlayıp nerede bittiğini öğrenebilmek için sürekli denemeler yaparlar.
Sayfa 51 - AlfaKitabı okudu
"...Çocuk yetiştirmenin ve eğitiminin amacı, çocuğun istenmeyen davranışlarını sindirip ıslah etmek değildir. *Çocuklar, halledilmesi gereken sorunlar gibi görülmemelidir.* Çocuk eğitimi, çocuğa çevresine uyumlu, sorumlu ve saygılı davranış yollarını gösterip, bu arada onun, kişiliğini ve yeteneklerini en iyi şekilde geliştirmesine olanak sağlamaktır."
Anne çocuğa "Elma suyu mu portakal suyu mu istersin?" diye sorduğunda uyumlu ve
itaatkar çocuk daima birini seçecektir; uyumlu olmayan çocuk ise bu seçenekte karşılaştığında, başka ne içmek isteyebileceğini düşünmesini sağlayan bir zihinsel alana sahip olacaktır. itaatkar
çocuk annesinden o kadar korkar ki, onun kabul edebileceğinin ötesinde kendine has bir zihne sahip olamaz. Böylece annenin
belirlediği koşulların dışında düşünmek fiilen yasaklanır. Çocuk susadığı veya daha kötüsü sıkıntıda olduğu zaman ya elma suyu ya portakal suyu seven biri haline gelir, bu tür bir insan olur.
Anna Freud'un dediği gibi bu çağın uyumsuzluğu bir sağlık belirtisi sayılmalıdır. Anne ve babasına hiç sorun çıkarmayan, hiç sürtüşmeye girmeyen, daha çok özgürlük ve hak aramayan bir genç ancak "iyi çocuk" olarak kalır, büyümez. Anne-babasının uydusu olmaktan çıkamaz. Bu nedenle çok uyumlu görünen gençlere olgun kişiler olarak değil; kimlik arayışından korkan, kabuk değiştirmenin sıkıntılarını göze alamayan kişiler olarak bakmak gerekir. Bu gençler uyumsuzluklarını geleceğe saklarlar bir bakıma. Aileden ilk ayrılmalarında dengelerini yitirip tökezleyebilirler.
Sayfa 120 - İnkılâp YayınlarıKitabı okudu
