#Sevdiğimşiirler15
Lâ tahzen! (Üzülme!)
İnsanlar senin kalbini kırmışsa üzülme!
Rahman: (c.c), “Ben kırık kalplerdeyim” buyurmadı mı?
O halde ne diye üzülürsün ey can?
Gündüz gibi ışıyıp durmak istiyorsan;
Gece gibi kapkaranlık nefsini yak !..
“Derdim var” diyorsun;
Dert insanı Hakk´a götüren Burak´tır; sen bunu bilmiyorsun.
Sanma ki dert sadece sende
İsterdim ki sarıl bana , sev beni ya da sevmiş gibi yap.Ona da razıydım. Ama bu kadar belli etme sevmediğini. Bekledim hep dedim beni görüyor, seviyor beni. Bilmiyor göstermesini belki, belki de bana öyle geliyor. Oysa ben bir kelimesine muhtaçken istediği zaman dünyaları önüne serebiliyor.Yok, olmuyor, anlatamıyorum.
Ben sevilesi değilim belki kimse sevmedi bundan dolayıdır diye düşünüyorum.
Kalbim yorgun, ruhum bitmiş, yaşıyor gibi yapmaktan yoruldum bittim,sana yazmayayım diye buraya yazıyorum. Ben ölüyorum.Çok acı çekiyorum. Sen bilme bunları diye üzülme diye susuyorum.Acın da güzel diye avutuyorum kendimi. Hayatta kendinden nefret etme sebebin olmak istemediğimden, senin yerine ben kendimden nefret ediyorum.
Başını sağ omzumun üst kısmına yaslamadın hiç
Ben de gerip göğsümü erkeklik taslamadım hiç
Ne olur çık gel başımı başka birine yaslamadım
Üzülme, şikayetçi değilim hiç
Kaderim gülmedi hiç, seninle donmadık hiç
Sırtına atıp montumu falıma bakmadın hiç
Sahi, umudun bitti mi? benim ki hayır
İlginç, senden şikayetçi değilim hiç
Sarılmak nasıl bişey? özlemek kadar zor mu?
İçime attım acımı her gece hayra yordum
Ben öyle sanıyorum ki çektiklerimizin çoğu gitti azı kaldı. Sen bana kızma, kimseye kızma! Üzülme... Hani sen "iyi insan olmuştun?" Daha doğrusu ne iyi, ne hudutsuz iyi insan olduğunu nihayet kendin de anlamıştın...
Sayfa 25Kitabı okudu
Anne
Canım acıyor anne. Sana söyleyemiyorum artık belki ama. Senin iyiliğin için susmak da öyle zor ki. Sen benim en yakın arkadaşımsın oysa ki. Korkuyorum anne. Deliler gibi korkuyorum hem de… Sen korkmazsın deme sakın. Ben de korkuyorum küçük bir kız çocuğu gibi hem de. Sadece artık sana gösteremiyorum belki ama. Kalbimin ağrıdığı öyle çok zaman var ki. Hayat öyle ağır ki bazen. Yaşamak öyle zulüm ki. Ama sen üzülme, son nefesime kadar yanındayım senin. Ellerim ellerinde. Yüreğim yüreğinde. Anne, sen benim en güzel sığınağımsın. Konuşamasam da sana anlatamasam da artık. Seninle susmak da çok güzel…