Eşim de benim halime üzülüp gerçeği anlayınca, 'Ben hiç anne nedir bilmiyorum, bir kere başımı okşamadı, canımın istediği bir yemeği hiç söyleyemedim, ağlayınca koynuna basmadı, kafamı okşamadı ve bir kere bile oğlum demedi. Babamla ilgili de hiç iyi anılarım yok. Sen boşuna üzülme, kendi evlatlarına yapmayan sana da yapmaz,' dediği zaman ben birden on yaş daha büyüdüm.
Eşime hem eş hem anne oldum, annesinden göremediğini gücüm yettiğince ben vermeye çalıştım. Doğum yapınca iş yerine istifamı verdim, oğlumu yaşayıp ona emek harcayıp hafızasında güzel anılarla yer almak için, sevgiye anneye doysun diye gece gündüz onunla oldum. Karnını değil yüreğini doyurmaya çalıştım.
Sayfa 90
Önce formalite icabı aileler tanıştı, ama hiç ısınamadılar ve annem beni, "Kızım sen bu aileyle yapamazsın, oğlan çok iyi, ama bunlar size huzur vermez," diye uyardı. Ama ben dinlemedim ve, "Ben aileyle evlenmiyorum, ben eşimi seviyorum, " diyerek ayak direttim.
…
Beni tanıdıkça severler, kabullenirler diye düşündüm ve en önemlisi değişeceklerini umut ettim, çok fazla anlamlar yükledim o aileye. Ailem bildim; kızları yoktu, beni kızları diye kabul ederler sandım, ama olmadı.
Ne tesadüftür ki evleneli bugün tam sekiz sene oldu ve ne kaynanam ne de kayınbabam bana bir kere bile kızım demedi.
Çok içime oturdu; kendim ilk çocuk ve ilk torun olduğum için sevgi içinde büyümüş tüm. Ailem eşimi sevdi. Ben de onun ailesinden sevgi bekledim. Bizim buralarda bir laf var hocam; 'Köpeğin hatırı yoksa sahibinin hatırı var!' derler. Ben anladım ki, kendi oğullarının da hiç hatırı yokmuş ve beni bir türlü kabullenemediler.
Eşim de benim halime üzülüp gerçeği anlayınca, 'Ben hiç anne nedir bilmiyorum, bir kere başımı okşamadı, canımın istediği bir yemeği hiç söyleyemedim, ağlayınca koynuna basmadı, kafamı okşamadı ve bir kere bile oğlum demedi. Babamla ilgili de hiç iyi anılarım yok. Sen boşuna üzülme, kendi evlatlarına yapmayan sana da yapmaz,' dediği zaman ben birden on yaş daha büyüdüm.
Sayfa 89
...
üzülme bir tanem ahmed arif
senin de dediğin gibi
öyle kolay kolay ölmem ben...
Sayfa 100 - SelKitabı okudu
Çocuğun vasiyeti mi olur... Gazze'de oluyor!!
Refah'ta diri diri yanarak katledilen Gazzeli bir çocuğun vasiyeti:
Eğer ölürsem veya savaşta şehit olursam, bizi yüzüstü/yardımsız bırakan Arap liderlerini asla affetmeyeceğim..
Yiyecek ve içecek olmadan zor günler geçirdik ve küçük yaşıma rağmen saçlarımı ağartan bir kuşatma yaşadık. Allah sizi affetmesin ve sizi bağışlamasın. Vallahi 7 kat göğü yaratan Allah’a sizi şikayet edeceğim. Affına sığınıyorum anne, seni çok seviyorum, (bu dünyadan) ayrılığım için üzülme.
Bizi destekleyen tüm halklara mektubumdur. Kendi hâline terkedilen Gazze size emanettir. Unutulan Gazze size emanettir. Size yemin ederim ki ve size vasiyet ederim ki, ben sizi çok seviyorum…
Bizi yüzüstü bırakmayacağınıza inanıyorum. Mektubumu bulan herkes, onu paylaşsın. Ben Allah’ın izniyle (inşaAllah) şehidim.
Muhammed Abdulkadir el-Hüseyni! (10 yaşında!)
Zirvene ramak kala en aşağı düşmeyi göze
alarak yürüyebilir misin? Yürümenin bedeli bazen
düşmektir. Yolda düşmek yola düşmeyenlere nispetle
şereftir. Yol mu seni çekiyor, sen mi yürüyorsun ne önemi
var? "Aşağısı yukarisıdır yan taraflar ileriye
doğrudur." (sessiz flüt, 1978) Düşüp sürüklenmene de sakın
üzülme. Hepsi senin için. Çıkarken yaptiğın hesaplardan,
hesaplica yürümekten seni alıkoymak için. Yola
çıkmayanların gülümsemeleri değil yolda düşenlerin
çIğlıkları olacak gök kubbede and olsun! Ahh düşüşsüz
insan. Böyle zirvene ramak kala en aşağı düşmeyi göze
alarak yürüyebilir misin? Dikkat ettiniz mi en başında,
ortasında değil de hedefine varmadan bir önce tadıverdi en
aşağıları.
"Bir gönül hem kul olur hem sultan olur. Ben bu sırra
eremedim ne çare" (Salih baba Divanı)
Ömer Faruk Canbaz
instagram.com/simurgdb?igsh=M...
Eowyn ve Merry nin Nazgül ile çatışması
"Kralın adamı! Kralın adamı!" diye haykırıyordu içerden kalbi. "Onun yanında kalmalısın. Sizi babam sayıyorum, demiştin ona." Fakat iradesi hiç cevap vermedi, bedeni titredi. Gözlerini açıp, yukarı bakmaya cesaret edemedi.
Sonra aklına düşmüş karanlığın arasından Saklımiğfer'in sesini duyduğunu sandı; ama o anda ses bir
