“Biz nasıl bilirsek hep bir ağızdan
gülmesini
Biliriz öylece yaşamasını ölmesini.”
#NazımHikmet
@bavuldergi Nisan/Mayıs sayısı..
Amerikan adalet sisteminin ayıbı olarak anılan davanın iki mağduru Sacco ve Vanzetti kapağıyla ..
"Şiirlere, oyunlara, romanlara, filmlere konu olan Sacco-Vanzetti davası adalet tarihine kara bir leke olarak geçti.Einstein, Bernard
Shaw, Romain Rolland'ın da aralarında bulunduğu aydınların karşı çıkmasına
karşın, ölüm cezaları yerine getirildi ( 1927)"
Rekin Teksoy'un Sinema Tarihi s.216
İnsanların kardeşliğini düşleyen, bu kardeşliğin Amerika'da bulunabileceğini umut eden Nicola Sacco ve Bartolomeo Vanzetti, bugün bu umut ve özgürlük ülkesine çok eskiden kaçıp gelenlerin çocukları tarafından gaddarca öldürüldüler.
Sayfa 245Kitabı okudu
Bunu duyduğumuz zaman utandık ve gözyaşlarımızı tuttuk.
Bütün bunlar olmasaydı, ömrümü sokak köşelerinde beni hakir gören insanlara dil dökmekle geçirecektim. Bilinmeden, tanınmadan, başarısız bir yaşamın sonunda ölüp gidecektim. Oysa şimdi biz, birer başarısızlık örneği değiliz. Bu ölüm, bizim başarımız ve zaferimiz oluyor. Şu anda, hasbel kader yapmakta olduğumuz gibi, insanlar arasındaki anlayışa, adalete ve hoşgörüye hizmet edeceğimizi hiç ummazdık. Sözlerimiz, yaşamımız, acılarımız, bunlar hiç bir şey değil!Esas olan, yaşama hakkımızı. iyi bir kunduracı ile yoksul bir balıkçının yaşama hakkını elimizden almaları, işte bu çok şey! Bu son dakika tamamen bizimdir. Bu son acı bizim zaferimizdir.
Sayfa 185 - vanzetti_ son savunmaKitabı okudu
... bütün ömrümce suçu, yani bugünkü yasaların ve bugünkü ahlakın suç saydığı şeyleri yeryüzünden yok etmek mücadelesi verdiğim gibi, bunların yanı sıra bugünkü yasaların ve ahlakın haklı bulduğu ve kutsadığı suçu da, yani insanın insanı ezmesi ve sömürmesi suçunu da işlemedim. Ve burada bir suçlu olarak bulunmamın bir nedeni varsa, birkaç dakika sonra beni mahkum etmeniz için bir neden varsa, o da işte bundan başka bir şey değildir.
Sayfa 176 - vanzetti_ son savunmaKitabı okudu
Vicdanım temiz. Yaptığıma pişman değilim. Eldeki kanıtları iyice inceledim, uzun uzun düşündüm. Fakat iş, kanıt sorunundan daha derine vardı. Size bir şey diyeyim mi, papaz efendi, bu iki adama ilk bakışta suçlu olduklarını anladım. Bunu yürüyüşlerinden, konuşmalarından, karşımda duruşlarından sezinledim. Suçlu oldukları her yanlarında, her hareketlerinde apaçık yazılıydı. Yedi yıldır, avukatları akla gelebilecek her girişimde bulundular. Her türlü itirazı yaptılar. Bende başka kim bu itirazları, bu istemleri benim kadar sabırla dinleyebilirdi? Reddettiğim bir tek istem oldu mu? Ama ilk günkü görüşümü nasıl değiştirebilirdim?
Sayfa 167 - reddi hakim yapabilirdin balım_Kitabı okudu
Tanrının insana verdği en değerli armağan, bir kez ölmek ve ne zaman öleceğini bilmemektir. Oysa bu iki zavallı insan, yıllardır kaç kez öldüler. Bugüne varmadan önce, belki bin kez öldüler. Bugünün (infaz günü) onlara nasıl geldiğini, bugünü nasıl geçirdiklerini ne ben, ne de bir
başkası anlayabilir.
Sayfa 138Kitabı okudu
Burada pek çok yanlış var, ama bir insanın ölüm kalım kararının tek kişiye bırakılmasından daha korkunç bir yanlış olabilir mi acaba?
Sayfa 129Kitabı okudu