Vaveyyla
@vaveyla_
12 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Yaşayamadığım hayatın, kuramadığım hayallerin, söyleyemediğim sözlerin,, en güzel sevgini ve en büyük şefkatin eksikliği var içimde...
Yokluğunun bilmem kaçıncı günü, kaçıncı saati, kaçıncı hüznü. Artık bu kadar hasret fazla geliyor. Senin yokluğuna alışmaya çalışırken darbe üstüne darbe yemek çok zor geliyor. Kaldıramıyorum artık. Etrafındakiler daha iyi olsun diye, biraz daha mutlu olabilsin diye gülmekten çok yoruldum. Annem kalbim acıyor. Bu acıyı kime nasıl tarif edim bilmiyorum bu acıyı bir tek sen anlayabilirsin. Çünkü sen meleğimsin benim, beni benden iyi tanıyanımsın. Gel artık rüyalarıma bu hasret çok fazla sürdü ben seni çok özledim...
Okur Takip Önerileri
İlk bakış ilk konuşma ilk gülümseme bunlar hep unutulmazdır çünkü ilklerdir ve ilkler unutulmaz diye bir şey var. Peki ya sonlar neden hiç onlardan bahsedilmiyor. Asla unutulmayan sonlardır bence çünkü sonlar kolay kolay olmaz. Eğer bişey son ise orada seni çok yıpratan birşey vardır. Ve seni o kadar yıpratan şeyi nasıl unutabilirsin kii...
Bazı insanlar ne yaşarlarsa yaşasınlar içleri hep umut doludur. Bir şeylerin düzeleceğine inançları var. Ben de o insanlardandım. Hayatta herşey bir gün yoluna girer diyordum. Ama öyle olmuyormuş. Hiç bişey yolunda gitmiyor. Gün geçtikçe hayat daha dik bir yokuş oluyor. İnsan o yokuşu çıkarken yanında biri olunca daha çekilir oluyor, daha çabuk bitiyor. Ama o yolda yanlızsan çabuk yoruluyorsun, yol bitmek bilmez belki geri dönmek bile istersin. Ben de bu yolu yanlız yürüyenlerdenim. Ve daha da kötüsü geri dönmek istiyenlerdenim. PES ETTİM...
Bence insanları kader ayırmaz, insanları insanlar ayırır...
Ezel
Annenin ölümü başlı başına bir zaman dilimidir bence. Çünkü bundan sonraki tüm hayatında anlatıcağın herşeyi annemin öldüğü yıl, annemin öldüğü ay, annenim öldüğü gün diye anlatma başlarsın. Ve ben annemin öldüğü gün karanlığa sürüklenmeye başladım...