Hiçbir aşk hikâyesi bu kadar acı dolu olmamıştır,
Juliet ile onun Romeo’sununki kadar.
"Ama aşkın modası geçti artık, şairler öldürdü aşkı. Aşk hakkında o kadar çok şey yazdılar ki, kimse onlara inanmaz oldu; bence çok normal. Gerçek âşık acı çeker ve susar. Hatırlıyorum da, ben bir zamanlar... Ama artık önemi kalmadı. Sevda maziye karıştı."
Evliliğim hayatıma büyük bir mutluluk getirdi ama son zamanlarda üzüntüden başka bir şey hissetmiyorum. Aşk ve trajedinin birbirini izlediğinin farkındayım çünkü biri olmadan diğeri asla var olamaz. Yine de kimi zaman bu dengenin adil olduğundan şüphe duymadan edemiyorum. Bana kalırsa bir insan nasıl yaşadıysa öyle ölmeli. Son anlarında etrafında sevdiği insanlar olmalı, onlarla birlikteyken huzura ermeli.
Oysa ben son anımda yalnız olacağımı gayet iyi biliyorum.
