Uzayın son değil ama bir sonraki sınır olduğunu ve fethedilecek bir şey olarak değil, keşfedilecek bir yer olarak görüyorum.
Neil deGrasse Tyson
Aliya, 150 yıldır peşinden koştuğumuz Batıyı yakalamanın yolunun "durmak"tan geçtiğini salık veriyor bize. Durmaksızın tefekkür mümkün değildir çünkü. Düşün, kavra, yorumla, anla ve eyleme geç. Oysa eğitim,sıralamacı/genişlemeci/ilerlemeci anlayışla Batıya öykünerek en fazla kurban verdiğimiz sahamızdır.
Aliya henüz savaş başlamadan, Bosna'da etnik çılgınlığın sezildiği zamanlarda yaptığı bir konuşmasında "tımarhanede aklın sesi olmalıyız" şeklinde bir ifade kullanır. Bugün hâlâ birçok meselemizde aklın sesidir. Son söz olarak, Aliya'nın Özgürlüğe Kaçışım kitabına düştüğü şu mesajı bir eğitim ilkesi olarak not etmeliyiz (2009; 320):
Hedefimiz mükemmel insan değildir.
Hele mükemmel toplum hiç değildir.
Tüm istediğimiz normal insanlar ve normal bir toplumdur.
Allah'ım bizi her türlü mükemmellikten muhafaza et!
Sayfa 504
GÜNAYDIN :))
voca.ro/1gLUJM59DxTe
Deniz gezmiş 6 mayıs 1972’de idam edilmeden önce son arzusu olarak demli bir çay ve sigara eşliğinde Rodrigo’nun gitar Konçertosu nu dinlemek istemiş..
Benim de bu haftaki çalışma Rodrigo ‘nun piyano çalışması..
Dinleyen herkese şimdiden teşekkür ediyorum 🌹❤️
OYUNCULUK KÜLTÜRÜ
Şuara Suresi (221-226)
İnsanın ya da daha genel olarak canlıların ölümden başka bir derdi var mı gerçekten? Toplu halde intihar eden bazı cinsler elbette ki var. İnsanlardan da bir tanesini çok yakından tanıma ve dinleme şansım oldu. "Bazen nankör mü acaba bu herif!" Diyerek sızlandığım olmuştur. Meğer nankör değil, tahminimden daha fazla yalnızmış. En son yazdığı şarkılardan birinin nakarat bölümünde "Kurtar beni..." diyordu. Şuara suresinde bahsi geçen şairlerden sanmıştım onu. Öyle ya... dünyada bir tek ben vardım içinden ne geçiyorsa satar-satmaz oyununa girmeden söyleyen. Benim dışımda herkes ilgi çekmek için bunalım laflar ediyordu. Benim dışımda herkes para için, şöhret için "bu akşam ölüyordu."
Yavuz Çetin artık yok. Keşkelerle Paris şişeye girermiş... Keşke son sözü sona saklasaydı.
Aydan Kurt
@aydannkurt
·22 Mayıs 01:38
"Haber vereyim mi size şeytanların kime iner olduğundan? Her bir iftiracı günahkar üzerine iner onlar. Kulak kabartırlar ama çoğu yalancıdır onların. Şairlere gelince, onlara da çapkınlar-sapkınlar uyar. Görmez misin onları ki, her vadide şaşkın-tutkun dolaşırlar. Ve onlar, yapmayacaklan şeyleri söyleyip dururlar."
Kendini imha edecek ileti
sadece bi dışavurum olsun. son zamanlarda giderek iyileşiyorum ama hâlâ bazı düşünceler var beynimi kemiren. annemle aramız çok iyi şu sıralar. tek problem hayatımdakileri ve evlilik ile ilgili düşüncelerimi sürekli sormaya başlaması. sonra kardeşim tam olarak ergenliğin doruğunda kendi halinde isyanlarda. onunla zaman geçirmek ve onun yanında olmak istiyorum ama bazen enerjimin kalmadığını hissediyorum. yazmak istediğim çok şey var. aklıma gelen gece aydınlanmalarını kağıda veya notlarıma geçiremeden uyuyakalıyorum. ilaçlar yüzünden. şimdi mutluyum ama duygularım alınmış gibi. sanırım en güzel yanı kitap okumaya devam ediyor olmam.
Hislerimizi neden bastırırız?
Bazen hislerimizin bize getirilerine karşı sorumluluk almak istemeyebiliriz. Örneğin birine karşı kırgınlık hissedebiliriz ancak yüzleşmek istemek bu var olan soruna karşı bir şeyleri de devamında getirebilir. Örneğin kırgın olduğumuz kişi ile konuşmamız gerekebilir ya da bu mesele üzerine durmakla beraber gelen ruhsal sıkıntıyı üstlenmek gerekebilir. Fakat bunlara yer açmak sorumluluk gerektirir. Bunu yapmak istemeyebiliriz.
Diğer bir sebep ise yaşadığımız, gördüğümüz, şahit olduğumuz ve kötü olarak algıladığımız dış dünya olaylarına nazaran kendi duygularımızı yaşama, kendimize temas etme konusunda duygularımızın varlığına o değeri vermek istemeyebiliriz. Örneğin " Şöyle şöyle kötü olaylar yaşanıyor. Benim üzüldüğüm şeye bak" gibi...
Bir diğer sebep duygularımızı yaşayabileceğimiz ortam, kişi veya durumların olmadığı ya da olmadığını düşündüğümüz şartlarda var oluyorsak genelde erteleme veya maskeleme eğiliminde olabiliriz. Örneğin kendimizi rahatça açabileceğimiz aile bireylerimizin ya da arkadaşlarımızın olmadığını hissetmek, kişilere ve ortamlara dair aidiyet hissetmemek.
Son olarak doğru duyguya temas edememe, doğru duyguyu fark edememe ve sürekli döngüye girip durma. Örneğin yas yaşamamız gerektiği bir dönemde öfke duygusunu ortaya çıkarmak ve olası olumsuz tepkiler nedeniyle öfkeyi bastırmaya çalıştıkça yeniden öfkenin çıkması ve bunun döngüye girmesi sonucunda asıl duguyu fark edememek ya da yüzleşmek istememek.
Daha da çoğaltılabilir :))
Nâmütenâhî
Susuz geçen bir yazın ardından sonbaharı bekleyen bir kuş gibi hissediyorum bendimi kanatlarım var ama nereye konacağımı bilmiyorum , aklım katran karanlığında simsiyah bir düşün hediyesi olarak seni vermişti bana . Ne güzel gelirdi gözüme aşkın zehrine taptım yıllarca nefesim kesilirdi uçurum kenarında ama hiç bir zaman vazgeçemedim senden şimdi söyle bana nedir seni vazgeçiren? Neden bu kadar güzelsin bilmem aklım neden akla karşı tezler üretiyor, bütün benliğim karşında çaresiz ellerim semaya açık ve dilimden düşen kelimeler işte o kelimeler acır sana çünkü bilirler ki yıllarca bitmeyecek bir hasrete tâbidir kelimelerim susup anlaşılmayacak kadar derin konuşulacak kadar hevesli. Gençliğimin ortasına düşen bu cemre ısıtmadı içimi şimdi nereye baksam gözlerin geliyor önüme o mavzer gibi olan gözlerin bir aralar bana bakınca parlayan gözlerin şimdi neden ateş oldu da kavurdu beni? Açıklaması zor bir şey ama inan ki açıklamanı istemiyorum çünkü içimde kalan son gül goncasıdır o gözlerin. Sen gözlerine sürgün olduğum kadın söyle nerdedir benim katlim ben çoktan oraya doğru yürümeye başladım hemde hiç hevesli olmadığım kadar...
yarasa'nın 21 şiiri
ölüm rengine bürünmüş
bir ahmet erhan portresi gibi
dolaştım kendi kıyılarımda
yalnızlığı çileden çıkaracak kadar yalnızdım
elimi düğümlediğim ayağımla
bir çağdaş ve müslim olarak
kendime sığındım
yenilgim de bu kadardı
Bir son için çok mükemmel :))
"...Bugün size olan rahmetimi (Kur'an) tamamladım ve hak din olarak İslam'ı seçtim..."
{Maide 3}
Son inen ayet olduğu söylenir.