Ünlü yazar Paul Auster hayatını kaybetti:((
New York Üçlemesi, Sunset Park, Brooklyn Çılgınlıkları, Son Şeyler Ülkesinde gibi birbirinden başarılı esere imza atan yazar Paul Auster, 77 yaşında hayatını kaybetti. Yazar arkadaşı Jacki Lyden, yazarın salı günü akciğer kanserinden kaynaklanan komplikasyonlar nedeniyle öldüğünü doğruladı.
Hikâyelerinde sıklıkla rastlantı, şans ve kader
İLAHİ DİNELRDE ORUÇ;
YAHUDİLİKTE; orucu ifade eden “Taanit” kelimesi “yas, nefse eza etmek, pişmanlık ve imana dönüş”manasına gelmektedir. En önemli oruçları; Yom Kippur’dur. Oruç, güneşin batması ile başlar, ertesi akşam gökyüzünde yıldızların görünmesiyle son bulur.(25 saat) Oruca başlama yaşı erkelerde 13, kızlarda 12’dir. Yom Kippur orucunun, Hz. Musa’nın Tûr
Bu da geçer..
Ne çok şey öğretir hayat bize ;
En çok da direnmeyi, bazen alışmayı, bazen de umursamamayı, bazen bağıra bağıra susmayı, kendine yaslanmayı, kimseye güvenmemeyi, dik durmayı.
Kalabalığın güzelliğini, yalnızlığın gücünü..ama en çok herkese hiç kimse olarak bakabilmeyi..ve en son olarak da "bu da geçer yahu" diyebilmeyi.
''Geceleri serzenişlerini duyuyorum, yapma! Şimdiye kadar direndin, her türlü hesap için çarpıştın; aileni, sevdiklerini, dostlarını kaybettin. Hâlâ kendindesin, dinç ve dirisin; psikolojik olarak üsttesin. Ağlamak iyidir ama kendini hırpalama, yapma!.. biliyorum dostum, insanıyla büyüdüğün bu topraklar, yüzüne karşı adilikler haykırıyor ikiyüzlüleriyle birlikte. Sanki, buranın değil de başka bir yerinsin; yine de senden lehlerine her türlü hareket için eyleme geçmeni bekliyorlar... gecelerin karanlığıyla sakladıkları iğreti hayatlarını artık kendileri bile kabullenemiyorlar... haykırıyorsun gecelerde, o sesi, o dili, o lisanı bir ben anlıyorum bu zindanda... ''vatanım dediklerim, sevdiklerime düşman; ben, sevdiklerimle mi savaşacağım! ey, bu ayrılık rüzgârları nerededir, niçin bizim hatırımıza erkenden düşmedi, hayat üzerime neden bu kadar geliyorsun'' Şimdiye kadar direndin, son anda yenilmeni istemem kardeşim, dostum, ahbabım; etme, yapma!''
D.p zor zamanlar
Günümüzde yasayı yapan oligarşi, o yasayı uygulatmak için bir baş işareti ile polisi, orduyu, donanmayı ve son olarak da sizden benden ve hepimizden oluşan milis kuvvetini seferber edebilir.
Sayfa 148
John Steinbeck’in Oğluna Yazdığı Mektuptan Aşk Hakkında Düşünceleri
Öncelikle -eğer aşıksan- bu güzel bir şey, hatta bir insanın başına gelebilecek en güzel şey. Kimsenin bunu küçümsemesine ya da hafife almasına izin verme.
Aşkın da çeşitleri vardır. Kimisi bencil, doyumsuz, egoist bir aşıktır, aşkı yalnızca kendini yüceltmek için kullanır.
Bu çeşit, çirkin ve sakat bir aşk çeşididir. Diğerinde ise, içindeki tüm güzellik dışına taşar -şefkat, nezaket, saygı- O kişinin kendine has ve değerli olduğunu kabul edersin.
İlk aşk çeşidi seni hasta eder ve kendini küçük ve değersiz hissetmene sebep olur. Ancak ikincisi içindeki gücü ortaya çıkarır ve seni cesur kılar, şu ana dek sahip olduğunu bile düşünmediğin bir bilgelik sunar sana.
Bunun çocuksu bir aşk olmadığını söylüyorsun. Eğer bu kadar derin hisler besliyorsan, elbette çocuksu bir aşk değildir bu.
Ancak tabii bana ne hissettiğini danışacağını sanmıyorum. Sen herkesten daha iyi bilirsin. Ben sana ancak şu konuda yardımcı olabilirim: Ne yapman gerektiği.
Aşk için çok memnun ve minnettar olmalısın. Eğer birini seviyorsan -hayır demende de hiçbir sakınca yok tabii ki- şunu hatırlamalısın ki bazı insanlar çok utangaç olabilirler.
Kızlar, erkeklerin ne hissetiğini kolayca anlayabilirler, ancak bunu duymak da isterler.
Bazen de hislerine karşılık alamayabilirsin, ancak bu, o hisleri daha az değerli ve güzel yapmaz. Son olarak, neler hissettiğini biliyorum çünkü zamanında aynılarını ben de yaşadım ve senin de bu duyguyu tatmandan ötürü çok mutluyum.
Kaybetmekten korkma. Eğer doğruysa, gerçekleşir. Önemli olan şey acele etmemektir. Güzel olan hiçbir şey elden gitmez.
Sevgili Bilge, bana bir mektup yazmış olsaydın, bende sana cevab vermiş olsaydım . Yada son buluşmamız da büyük bir fırtına kopmuş olsaydı, aramızda bir çok söz yarım kalsaydı ,bir çok mesele çözüme bağlanmadan büyük bir öfke ve şiddet içinde ayrılmış olsaydık da yazmak , anlatmak bir birini seven iki insan olarak konuşmak kaçınılmaz olsaydı . Sana durb dururken yazmak zorunda kalmasaydım ...
Bütün Türkler her şeyden çok ekmeğe bayılırlar, özellikle de taptaze fırından yeni çıkan ekmeğe. Sultan ne bıçak, ne de çatal kullanır. Tek kullandığı tahta bir kaşıktır. Önünde her zaman iki tane kaşık bulunur, bir tanesi sebze çorbasını içmek için, diğeri de susuzluğunu gidermek için içtiği çeşitli meyvelerden yapılan, limon suyuyla ve şekerle karıştırılan şerbetlerini içmesi için. Yemeklerini birer birer tadar, tattığı yemekler sofradan kaldırılır. Eti o kadar yumuşak, o kadar incelikle pişirilmiştir ki, daha önce de dediğim gibi yemek için bıçağa ihtiyacı yoktur, parmaklarıyla kolayca eti kemiklerinden ayırabilir. Sofrada tuz kullanmaz, iştah açıcı filan da yemez. Ama eti bitirip de doyunca midesine son olarak baklava ya da ona benzer bir şey gönderir. İşte, akşam yemeği böyle bitince ellerini dünyanın en güzel mücevherleriyle süslü bir altın bir leğende yıkar. (Seyyah Ottoviano anlatıyor.)
Sayfa 392Kitabı okuyor
“İnsanı tanımlama biçimimiz, son dönemlerde teknolojide yaşadığımız türden, ciddi bir değişim geçiriyor. Geleneksel olarak ‘Nerelisin?’, ‘Kimlerdensin?’ gibi sorularla kişiyi ait olduğu gruplar üzerinden tanımlama şeklimizden bireysel düşünce ve değerleriyle tanımlamaya geçiş içindeyiz.”
Sayfa 41 - Remzi KitabeviKitabı okuyor
Sivas Kongresindeki Manda Tartışmaları Üzerine Mustafa Kemal
"Bir milletin istiklal hakkını aramasından ve bu yolda gerekiyorsa son damla kanını akıtmasından daha tabii ne tasavvur edilebilir ? Şerefsiz, istiklalsiz, esir bir millet çocukları olarak yaşamak yerine, efendice ve kahramanca ölmek elbette ki şayanı
tercihtir. Bunu anlayamamak ne garip mantıktır?"
Birey-Hayat-Yaşamak
Çocuk;
Babasının ciğerleriyle hedef alır. Annesinin midesiyle doyar. Kardeşlerinin gözleriyle görür. Arkadaşlarının davranışıyla şekillenir. Ve kendi adımlarını atma zamanı geldiğinde o zaman farkındalığına ulaşarak birey olmak kimliği kazanır.
Yukarıda saydığımız eylemler bireyin tüm yaşamsal düzleminin sonuna kadar devam eder. Son nefesine geldiğinde, birey farkındalığını kazanmış ve sorumluluk bilinciyle hareket etmişse sorunsuz bir biçimde ölümü kucaklar. Ancak bu eylemlerin herhangi birinde falso vermişse o zaman tam ve olgunlaşmamış bir meyve gibi çürür. Ve bu çürümeyle hem kendine hem de mensup olduğu coğrafyaya zarar verir. Bu yüzdendir ki! Birey olmak ve bunun farkında olmak çok elzemdir. Aksi halde kişi ve o kişilerin oluşturduğu toplum kültürel, tarihsel, ahlaki, milli ve dini bir soykırıma uğrar. Bu bağlamda insan olmanın formsal ve ruhsal denklemini, aksiyomlarını ve aksiyonlarını iyi analiz etmeli, yolumuzu buna göre inşa etmeliyiz.
Sonuç olarak; hepimiz insan olmakla mükellefiz ama insanlığımızı da kaybedebiliriz.buna cesareti olmalı insanın.