Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Venüs
Venüs
@venusvekitap
Yalnızlığın, gece ve gündüzün diyalektiği üzerinden bir değerlendirmesi olmuş kitap. Bilge Karasu somut ile soyutu, gerçek ile mecazı harmanlamış.
Gece ile sembolize ettiği şeyleri anlamadan, ya da gecenin işçileri ile neyi kastettiğini bilmeden derinlerine inmenin mümkün olmadığı bir eser olmuş.
Alışılmışın dışına çıkmadan da farklı olabilseydi keşke Bilge abi :) Çünkü ben anlamakta çok zorlandım.
İğnelemeleri, imgelerin dilini konuşurken ki mahareti, üstü kapalı dokundurmaları, içsel dürtüleri harekete geçirmesi, toplumcu gerçekçi göndermeleri, yakın tarihin izlerini taşıması, ülkenin kültürel dehlizlerinde dolaştırması, yönelimlere değinmeleri gibi birçok meziyete sahip kitap.
Ülkeye yukarıdan bir bakış atmak istiyorsanız okumanızı tavsiye ederim.
Kitap uzun zaman önce yayınlanmış. Bunu öğrenince, onca zaman okumamış olmanın pişmanlığını yaşıyor insan. Gerçi kitabın güzelliğini düşününce, bitince yaşattığı pişmanlığın haklılığını da görüyor insan.
Tabii şiir kitabı olduğundan, bi olay örgüsü olmadığından okumaya ilk sayfadan başlamanıza da gerek yok. Bu yüzden gün içerisinde elime alıp rastgele bir sayfasını açıp okuyup geri bıraktığım bir başucu kitabı oldu benim için.
Rastgele okuyarak bitirilen bir kitap. Düşünün artık... Tıpkı replikleri bütününden daha fazla izlenen filmler gibi. Ya da nakaratı tamamına tercih edilen şarkılar gibi. Başka örnek var mı :))
Mektup gibi mi şiir yazıyor, şiir gibi mi mektup yazıyor anlamasam da, düz yazıdan hallice şiir yazıp başarılı olan modern bir şair Murathan Mungan.
Kaldı ki "Yalnız Bir Opera" şiiri başlı başına bir kitap :)
Tarihleri ve yazıldıkları yerlerle ilgili bilgilerin verilmesi, şiirlerin oluşumuna götürüyor insanı. Yazılmasına sebep olan duyguları yaşatıyor.
Başlar, devam eder ve biter. Güzel okumalar...
Rousseau'nun farkı gündelik meselelere felsefi yaklaşımlarda bulunması değil, tam tersi felsefi meselelere gündelik olaylarmış gibi yaklaşması.
Yani Marx gibi "toplumsal konumu gereği proletarya, sınıflı toplumsal yapıyı sona erdirecek olan iradedir" demiyor. Müslüm Baba gibi "yakarsa dünyayı garipler yakar" diyor
Okur Takip Önerileri
Sanki Dazai'yi eritip Plath'ın kalıbında dondurmuşlar, onu İnsanlığımı Yitirirken diye edebiyata kondurmuşlar :)
Şaka bi yana, kitaptan Sırça Fanus'un tadını alan bi ben miyim?
Bir uzakdoğu kitabının en fazla meditasyon pompalamaları ile mayıştırıp, motivasyon gazlamaları ile kanepeden kanepeye zıplattırmasını beklerdim.
Neyse cahilliğimi daha fazla konuşturmadan, Japon edebiyatına olan uzaklığımın sadece coğrafi olmadığını itiraf ediyorum :)
Kitapta gettoların sarhoşlarıyla bolca çarpışacak, Tarkovski'nin izcisinden mütevellit tiplemelerle tokalaşacak, Kafka'nın örümceğinden hallice dönüşümlere uğrayacaksınız.
Kitabın ortalarında toplumcu gerçekçi yalnızlıklara da karışacaksınız. Aslında Dazai sosyolojiyi edebiyata dövdürtmüş :)
Spoiler versem mi acaba
Yok vermicem. İntihara meyilli olanların okuma hevesini arttırmak istemem :)
İntihara meyilli olmayanların da okuma hevesini kırmak istemem :)
En iyisi buna okur karar versin.
Son olarak, kitaptan anlaşılmanın beğenilmekten daha önemli olduğu sonucunu çıkarttım ben.
Facebook ile birlikte copy paste girdi hayatımıza. Kopyala yapıştır kültürü oluştu. Göz önündeki insanlar, kendilerini tekrar ettikleri kadar başkalarını da taklit edip durdular. Mevcut mesleklerinin yanında ek iş olarak da yaşam koçluğu yapıyorlardı :)
Psikologlar da Facebook'da mesaiye kalıyorlardı adeta :)
"Ben yapabildiysem, sen de
