târumar.
@verayasatirlar
başımı dayayacağım omuzlara mayın döşemişler.
270 okur puanı
Nisan 2021 tarihinde katıldı
Okur Takip Önerileri
şebnem, adın dilimin ortasına yuva yapmış guguk kuşu gibi, ne zaman ağzımı açsam uçuveriyor. hasretin gecenin mimarisi oldu, temeli, sütunları, kubbesi. seni sevmek, göğüs kafesimde bir gökdelen jeneratörü taşımakla aynı şey şebnem.
kimse seni sevmeyecek benim kadar, bu bir gerçek.
ister kul ol ister köle, tüm aşklar bir gün bitecek.
mektuplarını üzülerek okudum, sen ki son liman, son ümit, son dost, ilk ve son sevgilisin. sen ki yıldızım, sen ki annem, sen ki çocuğumsun. acılarımla hırçınlaştığına üzüldüm. ıstıraplarım çok mu çirkin, çok mu çocukça? onları senden mi gizleyeceğim? sahneye maskeyle çıkmak! ben aktör değilim. sesinin tonunda minnacık bir soğuyuş hissettiğim an yokum.
doğduğun, büyüdüğün evi gördüm sevgilim. küçüklüğünü gördüm, sen oradaydın ve bir gün benimle tanışacağını bilmiyordun. sen dizime yattın, ben bir hikaye anlattım sana, büyüdün. kafamda bir hikaye, bilirsin. bunu çok severdim. ikimize bir mutlu son yazdım sonra. o evde seninle birlikte oturduk, sustuk. yanımda durdun sessizce, burası sondu. başka bir yaşamdı, sadece biz vardık. bana baktın; mavi ve telaşsız. sustuk. başka bir yaşamda, başka bir mutlu son.
biz bunu hak etmiştik. hikayemiz orada bir yerde benimle duracak. insanın kokusu hep aynı mı kalırmış, şaşırdım. sonra sana ait bir şey aldım yanıma; küçük kırkbeşlik bir plak; arda kardeş’in masalları. eve uğrarsan bir gün, o plağın nasıl kaybolduğunu asla bilemeyeceksin. biliyor musun, sen o küçük plakla benimle, evimdesin hâlâ. sen bunu bilmiyorsun. ve gözlerimi kapattığımda kollarımda başka biri değil, sen varsın.
ben süt mavilerde umarken günü, aykırı sularda akşam oluyor.
seni hep galip gelinen zamanlarda sevmişler. benim en mağlup haline içim titrerdi.