Aşkın ve kederin asla sona ermeyen acıları. Belki başka bir hayatta bunu reddeder, saçlarımı yolarak ağlar, onu seçimiyle tek başına yüzleşmek sorunda bırakırdım. Bu hayatta değil. Akhilleus Troya'ya yelken açacak, ben de onun peşinden gidecektim. Ölüme bile.
Sayfa 167 - İthaki Yayınları
Dudaklarının gül pembesi parlaklığı, gözlerinin hararetli yeşili. Yüzünde hiçbir çizgi, kırışmış veya kırlaşmış hiçbir şey yoktu, her şey taptazeydi. Altın renkleri ve parlaklığıyla baharın ta kendisiydi o. Haset dolu ölüm onun kanını içecek ve yeniden genç olacaktı.
Sayfa 166 - İthaki Yayınları
Akhilleus öldüğünde güzel, hızlı ve parlak olan her şey de onunla birlikte gömülecekti.
Sayfa 166 - İthaki Yayınları
Okur Takip Önerileri
Onu yalnızca dokunarak, yalnızca koklayarak bile tanırdım; kör olsam bile nefeslerinden, ayaklarının yere vuruşundan tanırdım. Ölmüş olsam bile, dünyanın sonu gelmiş olsa bile tanırdım onu.
Sayfa 135 - İthaki Yayınları
Zenginlik ve ün, insanların uğruna adam öldürmeye daima hazır olduğu şeylerdi.
Sayfa 116 - İthaki Yayınları
Ateşin ışığında Akhilleus'un gözleri parlaktı, titreşen gölgelerle çehresi keskin çizgilere bürünüyordu. Bu yüzü karanlıkta da, kılık değiştirmişken de tanırdım dedim kendi kendime. Deliliğin pençesindeyken bile tanırdım.
Sayfa 87 - İthaki Yayınları
Akhilleus'un tanrı olduğunu düşünemiyordum. Tanrılar soğuktu, uzaktaydı, ay kadar ulaşılamaz bir yerdeydi. Akhilleus'un parlak gözlerinin, sıcak bir haylazlık taşıyan gülümsemelerinin tanrıya benzer yanı yoktu.
Sayfa 60 - İthaki Yayınları
Onu mahveden güzelliğiydi; güzelliği ve o yana yakıla dilediği gençliği.
Sayfa 254 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Bir keresinde ona deliler gibi âşık olan biri ona coşkulu bir mektup yazıp sonunu, taparcasına sevgisini açık bir biçimde gösteren şu cümlelerle bitirmişti; ''Sen fildişi ve altından yaratılmışsın ya, dünya artık bambaşka bir yer. Dudaklarının kıvrımları tarihi sil baştan yazıyor.''
Sayfa 254 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Gönlünü çelip kendine âşık ettiği kıza yoksul olduğunu söylemiş, kız da ona inanmıştı. Kıza bir keresinde kötü biri olduğunu söylemişti, kız da ona gülmüş, kötü insanların yaşlı ve çirkin olduklarını söylemişti. Ne güzel bir kahkahası vardı; kuş şakımasını andırıyordu. Pamuklu elbiseleriyle, kocaman şapkalarıyla ne kadar da güzeldi. Belki hayata dair hiçbir şey bilmiyordu ama Dorian'ın yitirdiği her şeye sahipti.
Sayfa 253 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
İnsanların ahlaksız diye nitelediği kitaplar insanları kendi ahlaksızlıklarıyla yüzleştiren kitaplardır.
Sayfa 250 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Ruh müthiş bir realitedir. Alınıp satılabilir, takas edilebilir. Zehirlenebilir, kusursuzlaştırılabilir. Hepimizin ruhu vardır. Bundan adım gibi eminim.
Sayfa 247 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Gençlik insanı böyle sebepsiz yere gülümsetir. Gençliğin en büyülü yanlarından biri de budur zaten.
Sayfa 185 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Sen benim gözümde bir daha asla rastlayamayacağım türden bir idealdin.
Sayfa 180 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Ruhunu görmek. Fakat buna yalnızca Tanrı'nın gücü yeter.
Sayfa 175 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları