"Kendin de biliyorsun ki eskiden olduğun insan değilsin," diye karşılıklı verdi kız. "Ben değişmedim. Kalplerimiz birden mutluyduk, şimdi iki farklı insanken mutsuzuz. Bunu ne sıklıkla, nasıl ciddiyetle düşündüğümü söylemesem de olur. Düşünmüş olmam yeter, bu yüzden seni azat ediyorum."
"Azat edilmeyi istedim mi hiç?"
"Kelimelerinle hayır, asla."
"Neyle peki?"
"Farklı bir kişilikle, değişik bir ruhla, farklı yaşan tarzımla, başka bir umudun peşinde oluşunla. Sana olan sevgimi tartıp ona değer ya da paha biçen her şeyle. Yaşadıklarımız olmasa," dedi kız yumuşak ama kendinden emin bir tavırla, "peşime düşer, kalbimi kazanmaya çalışır mıydın yine de? Hiç sanmıyorum."