En klasik avuntu işte. İnsanın sevgilisini yitirince bir başkasının sevgilisini elinden alması.
Biri sana olan aşkından kendini öldürdü. Keşke böyle bir şey benim de başıma gelseydi.
Benim kararım da kesinlikle çok gecikmiş bir karardı.
Bir kadının bir erkek üzerinde yaratabileceği tek değişim onu hayattan bezdirerek tüm yaşama sevincini kaybetmesini sağlamaktır.
Sibly'a geri dönmeye karar verdim. Hata yaptığımı fark ettim. Ama o öldü.
Merak ediyorum, acaba o ölü dediğimiz o bembeyaz, sessiz insanlar hissedebiliyorlar mı?
Bak, bu benim hayatımda yazdığım ilk aşk mektubu. Ne garip; ilk aşk mektubum ölü bir kıza gönderilecekti demek.
Hatamızı telafi ettirmek için geç kalabiliriz kalp kırmamak lazım..
-Sibly Vane'in öldüğünü yazmıştım.
-Öldü mü! Sibly öldü mü! Olamaz! Korkunç bir yalan bu!
Neyse ki telafi etmek gönlünü almak için çok geç değildi. Hâla evlenebilirlerdi, Sibly hâla karısı olabilirdi.
Bilmemek ve her zaman merak etmektense bilmek ve hayal kırıklığına uğramak daha iyidir.
-Oscar Wilde.
... Çirkinler ve aptallar bu dünyada her şeyin en güzeline sahiptirler. Kafaları son derece rahat, ağızları bir karış açık öylece oturup oyunu izleyebilirler. Zafer nedir bilmezler belki ama en azından, yenilgiyi de tatmazlar...
Sayfa 6
Sadık kalanlar aşkın sadece basit tarafını bilir.Aşkın trajedilerine vakıf olanlar sadece sadakatsizlerdir.
Sayfa 49Kitabı okudu
İnsan ruhunu yitirdikten sonra dünyalar onun olsa neye yarar ?
Sayfa 247Kitabı okudu
“Tüm yollar eninde sonunda aynı yere varır sevgili Gladys.”
“Neresiymiş orası ?”
“Hayal kırıklığı.“
Sayfa 236Kitabı okudu
Hiç kimse doğru bildikleri için ölmez.İnsanlar doğru olmasını istedikleri şeyler için ölürler ; çünkü kalplerindeki korku onlara bunun doğru olmadığını söyler.
Sayfa 40Kitabı okudu