Dünyama aç gözlerini
Bak ve gör
Çocukluğumu, özlemimi, üzüntülerimi...
Karanlık yanımı bil, oraya bak
Asıl orada bulunmayı bekliyorum
İki gözüm beni oradan çıkaracak diye
Ama beni görmedi
Ben hazırdım aslında elini bi uzatsaydı
Koşa koşa gelecektim. Yazık çok yazık
Kahvenin sözde hatrı da yokmuş
Elinde makası, anı defterini kesmek için buradaymış
Anladım. Geç oldu anladım..
Karanlık artık benim yuvam
Kurtulmak istemiyorum
Sahil kasabasında kullanılmayan bir iskeleyim artık
Rahmet yağıyor
Gelenim gidenim yok
İhtiyacım da yok
Yaklaşan teknelerim var ümitle yollarını gözlendiğim
Ve dalgalarım...