Bir kitabı okurken geçen iki saatin ömrümün birçok senelerinden daha dolu, daha ehemmiyetli olduğunu fark edince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım.
~Sabahattin ALİ~
Her şeyinizi kaybetmiş gibi hissediyorsanız; ağacı hatırla, o da her yıl tüm yapraklarını ve meyvelerini kaybeder. Ve yine güzel günlerin geleceğini bilerek dimdik ayakta durmaya devam eder...
Bir şeylerin olması için zorluyoruz, bu yanlış. Zorlamayacaksın, sadece üzerine düşeni yapacaksın. Zorladıkça beklentin de artıyor. Sonra bu kadar çabana rağmen beklentin karşılanmayınca üzülüyorsun. Yani altın kural şu; zorlama, üzerine düşeni yap.
Boş ver, çok düşünme. Öyle ya da böyle hepsi geçer. Bir sorunu çözüyorsun diğeri çıkıyor ve bu hep böyle devam eder. Sorunsuz hayat yok. Hepimiz bu hayatta savaşıyoruz. Bir gün geriye baktığımızda aslında yaşamadığımızı fark ederiz. İşte o zaman geç olacak. Yaşamaya bak...
Kabul edin ki, bazı şeyler kontrolümüz dışında ve bu da normal. Bazen rahatlamak ve sürekli kontrol etmek yerine hayatın akışına saygı duymak gerekir. Bazen noktaları birleştirmek zaman alır. Zamanın ruhuna güvenin.