Ölümün nedeni, diyor Pisagor
Başı sona bağlayamamak
Ey sonsuz keder
Her yerdesin
Ev sevinç!
Ey sevinç!
Nerdesin?
Kimdesin?
Ömüryiyen
Nasıl bir hırsla çıktıysam o mahşeri kıtlıktan
Lanetlenmiş bir obur oluverdim sonunda
Her şeyi rüzgâr hızıyla tüketebilirim
Hayalleri, umutları, ütopyaları
Olmamış sayabilirim bir anda
(...)
Hazla acılar gündelik maskem oldu
Bazen iskeletimle bazen gölgemle
Bazen hıçkırığımla dans edebilirim
Hıncım bile zarifleşti zamanla
Duygusu belirsiz huylar edindim
(...)
Kayboldu ruhumdaki esirgeyen yas
Güdüler kulumken efendim oldu
Sözüm el sözü gibi geliyor bana
Bu halime bir de sağırlık ekledim
Bunlarla bir olup geçtim karşıma
Düştükçe büyüyen çığ gibiyim bu gidişle
Bir gün benden bir nem bile kalmaz dünyaya
Sayfa 59Kitabı okudu
Dönüşüm yok aşk fısıldıyor bu vadi ha bire, ters akamam
ya o aşk denizine karışırım ya da yatağı belirsiz dip sulara.
Aşka bedel varsa ayrılıktan öte
ödüyorum ödeyeceğim daha da
Esirin ışığı aya benzer
Ay da bir esir değil mi
Bağlı değil mi bizler gibi
Kederi karanlığı deler
İnsan, o'dur
tüketirken dünyayı
tükenen dinozor
O'na bakış için küçük bir kılavuz
Bir soruyla başlamışsa hayat
Neden? ile bitecek bir gün.
Şükür, iki soru zamanında bekleyen benim için
yüzünün geniş yaylasında
dudağından içtiğim o billur su var.
Sayfa 43Kitabı okudu
Yitirdiği ülkesini unutmamak için geceye yalvaran koyu
sessizlik
Geceyle fısıldaşırmış.
Senle başlar aşka duyduğum o buhranlı merak
Sendedir sırrını bilmediğim hayatın gizemi
Hangi duvar ördü sizi
Hangi nemden yoksun kaldı ki dudaklar
Hiç damla düşmedi mi eriyenlerden kalbinize
İnsanlar?