ANA!
https://1000kitap.com/yazar/mikail-musfik
Ana dedim, ürəyimə yanar odlar saçıldı,
Ana dedim, bir ürpəriş hasil oldu canımda,
Ana dedim, qarşımda bir gözəl səhnə açıldı,
Ana dedim, fəqət onu görməz oldum yanımda.
Ana, ana!... Bu kəlmənin vurğunuyam əzəldən,
Onu gözəl anlatamaz düşündüyüm satırlar.
Ana olmaz bizə hər bir “yavrum” deyən
Sevgili Dost; Bir zarfı açmak kadar kalbi titreten ne vardır.Zarf mahremiyettir,mahrem olmasa da satırlar.Bir köşeye çekilinir , yalnız okunur mektuplar. Ali Ural – Posta Kutusundaki Mızıka
“Şuanda edebi akım gerçekleştirdiğini inanlar var ya, onlar işte, yanılıyorlar. O edebi akım falan değil düpedüz edebi saldırıdır. Sanattan ve kimlikten uzak.”
“Latife yapıyorsunuz efendim.” dedi “herhalde” diye ekledi içinden.
“Haşaa, haşaa! Seni mendebur suratlı pis alçak. Kahpe keleş sarımtırak.”
“Hhsjjsj?!”
“Ne sandın ya! Seni övüp övüp
Yalnız değilim, tek başımayım..
Şehrin duvarlarına sıkışıp kalmışım. Sevgimin çaresizliğinde kayboldum. Küllerimden doğmak için kimse elimden tutmadı. Tek başıma var oldum bu düzende. Satırlar kadar güçlü, şiirler kadar yıkık hissediyorum ruhumu..🌙🍂
Ahlat Ağacı
Ahlat ağacı gibi eciş bücüş olmak kendi vicdanın ile yalnız kaldığında; ve bu yalnızlığı kutsamak, onurlandırmak; nihayetinde onunla başbaşa kalmanın verdiği o bulantı hali daha evvel burun kıvrılan çabaya dönüşmeden hemen önce. Ya o ‘’cıvık cıvık’’ duygu yoğunluğuna ne demeli bu insanlardaki, hani tahammül edilemeyecek olan?
Ben bu filmin