Hâlim
Bilmem hangi alemden bu toprağa düşeli;
Yataklara serildim, cam kırığı döşeli..
Kafam bir cenk meydanı, kokusu kan ve barut,
elimdeyse düşünme, gücün yeterse unut!
Takılıyor yerdeki gölgelere ayağım;
Sanki arz delinecek ve ben yutulacağım.
Bana yanmak düşüyor,yangın görsem resimde;
Yaşıyorum zamanın koptuğu bir kesimde.
Alırken dilenciyim, verirken de borçluyum;
Kalmadı eşya ile aramda hiçbir uyum.
Taş taş üstüne koysam, bozuk diyorlar, devir!
Bir ok çeksem, diyorlar; peşinden koş ve çevir!
Nefes alırken bile inkisar ve pişmanlık;
Kimse edemez bana, benim kadar düşmanlık.
İşte şüpheci aklı çatlatan korkunç nokta:
O ki sonsuz var, nasıl aranır dipsiz yok’ta?
Olur ve olmaz her şey, yokluk da O’nun kulu;
Bu noktaya vardın mı, el tutuk, dil burkulu.
Necip Fazıl KISAKÜREK
En büyük sır ateştir. O ateşte yanmak da var olmak da... Ten yanar kül olur, can yanar kul olur. Ancak aşıklar canlıdır aşıklar ölmez.
Yanmak âşığın cânına minnettir. Yanmadan vuslat olmaz. Âşığı mâşukundan ayıran mesafeler değil, yeterince yanmayan kalbidir. Fâni varlığını aşk ateşiyle yakıp kül edenler için uzak ve yakın yoktur. Ârifi-billâh'ın buyurduğu gibi: "Sevgi var olduğu müddetçe ayrılık diye bir şey yok. Sevgi yoksa beraberlik hiç olmamıştır."
Korona Günlükleri - 5
Özgürleşmek ya da Özgür Leş Olmak
"Varlığı bilmek isteyen tarafından bilinebilen ama görülemeyen akıl", "eldiveni kullanan el - maskeyi takan yüz" ya da "kuklaları oynatan kuklacı" dediğimiz, gezegene yön veren "irade", insanlığa iki seçenek sunuyor: Ya onurumuzla yaşayıp isyanı, sorgulamayı, kısmî
