Her şeyin bir anlamı var. Âşığın derdi de teslimiyet. Âşığın tasası teslimiyetle faniliğin sınırlarını zorlamak. Kendi yalnızlık ve kısıtlamalarını fark eden âşık; anlam, kuvvet ve gayesini mâşukuyla yekruh olmakta buluyor. Olmak, bilmektir. Daha da ilerisi var: Yanmak, bilmektir.
Sayfa 15Kitabı okuyor
Kaçmak mı zavallılık yoksa kalmak mı?
Aslolan nedir? Yanmak mı,yoksa yakmak mı?
Hangi ölüm bir digerini durdurabilir?
Hangisi daha masum bir seçenek olabilir?
Seçenek yoksa... Ölüm var demektir!
Sayfa 163Kitabı okudu
"Sevgi bir mecburiyet değil ki tek seçenek olunca sahip olasın. Aşk bir kumar değil ki rakip azalınca kâr edesin. Herkes gönülde yer edebildiği kadar var kalbin sahibi için. İstersen elmas ol, doğru göz değilse seni gören, kömürden ötesi değilsin."
"Geç kalmanın zamanla bir ilişkisi var.
Her şeyin bir zamanı olursa geç kalmışlığın
acısı hiç geçmez ki."
bir güveye rastladım geçende bir ampulün içine girmekti derdi ve kızartmak kendini tellerde
derdiniz nedir sizin kuzum diye sordum güveye bu töresel bir şey falan mı nedir
bu camla kaplı bir ampul değil de bir mum olsaydı eğer kömür olmuştun şimdiye hiç sağduyun yok mu senin
var, hem de istemediğin kadar diye cevapladı güve ama bazen gına geliyor sağduyudan sıkılıyoruz hep aynı sıradanlıktan ve güzelliğe acıkıyoruz ve heyecana ateş güzel biz de biliyoruz çok yaklaşırsak bizi öldüreceğini ama ne fark eder ki yeğdir bir anlığına mutlu olmak ve güzellikte yanmak uzun uzadıya yaşayıp da müebbet sıkıntıdan biz de bu yüzden bütün ömrümüzü tek bir küçük ruloya sarıyor ardından o ruloyu yakıyoruz bunun içindir yaşam yeğdir bir anlığına güzelliğin parçası olup sonra yok olmak sonsuza kadar var olup da asla güzelliğin bir parçası olmamaktan bizim yaşama karşı tavrımız haydan gelen huya gider yaşamlarımız insanların aşırı gelişip de hayattan zevk almaz olmadan önceki hallerine benzer
ve daha ben onu bu felsefesinden caydırmaya fırsat bulamadan kurban etti kendini eski bir puro çakmağının üzerinde onunla aynı fikirde değilim ben olsam mutluluğunun yarısını ve ömrünün iki katını yeğlerdim
ama aynı zamanda onun kendini kızartmak istediği kadar çok istediğim bir şey olmasını isterdim
New Yorklu ünlü makale yazarı Don Marquis'nin 1927 tarihli eserden bir şiir.
Sayfa 233Kitabı okudu
Yanmak var sana yaklaştıkça biliyorum Yok olmak var, kahrolmak var, kül olmak var
Öyle bakma gözlerime bakma artık ölüyorum
Ah... Yanmak isteyen kandilleri sebepsiz yere ve birdenbire söndürülen kuvvetin, bu alevi saklayacak kadar güzel yerleri var mıydı acaba?..
Yanmak var sana yaklaştıkça biliyorum
Yok olmak var, kahrolmak var, kül olmak var.
Yanmak var sana yaklaştıkça biliyorum
Yok olmak var, kahrolmak var, kül olmak var
Öyle bakma gözlerime bakma artık ölüyorum
Onların arasında yalnızlığını ne kadar unutmuştu. Bunu düşünmek ve buna yanmak da mı miskin bir hassasiyet? Fakat bu ne kadar doğru bir his, göğsünü ve boğazını nasıl sıkıştırıyor, bir taş kadar ağır, fakat bir "madde" değil. Madde olmadığı için "yok" mu? Halbuki ne kadar var!.
Senden Öncesi Yoktu
Yanmak var sana yaklaştıkça biliyorum
Yok olmak var, kahrolmak var, kül olmak var.
Sayfa 12
Şimdi durmak artık büyük ozanlar çağlayanında yanmak var.
Sayfa 18 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Yanmak var sana yaklaştıkça biliyorum
Yok olmak var, kahrolmak var, kül olmak var
Öyle bakma gözlerime bakma artık ölüyorum