#.I" Yanmış kibrit çöplerinin adedi olduğu gibi mumların altına koyup , üzerlerine erimiş mum döktü ; sanki yanan çöpler bizdik , mum dipleri de mezarlarımız...
Kibrit çöpü mezarlığı bizim gibi kırık ve kaybedenler için ne güzel bir benzetmeydi
Yan yana yaşa,
Yanarak öl ve öldükten sonrada yanmaya devam et
Yanmak tüm varoluşu tanımlıyormuş gibi."
Yıldızlar arasında ilerliyorum iki kör köpekle
Yolumu aramak için bazen birbirine yaklaşan.
Yeryüzüne benzeyen bir şey görünmüyor buradan
Ancak bir tuzla kokusu geliyor dudaklarıma
Neredeyse insan bir kuş gibi kafesinde
Başımda dönen bir ses duyuyorum.
Her günkü yüreğim, burada karadır tansökümü,
Taşan gök altında yanmak istiyor boşu
Yanmanın ne demek olduğunu gel gör ,
Fitilin ateşin karşısında nasıl büküldüğünü ve
Her bükülüşünde daha çok ışık saçtığını farkederiz .
Boşuna dememiş Mevlana Hazretleri
Yanmak var, yanmak var.
Odun yanınca kül olur,
insan yanınca kul olur!
Işık saçmak dileğiyle🌿
Dokunmak,yanmak,yanmak,dokunmak,sevmek ,gitmek,sevmek,ölmek...
Gitmek,kalmak,kaldıkça ölmek
ve yinede yürümek
kesik ayaklarla bir tuz sahasında
Yalancılar ve Yabancılar
Belki de insanı çoğu zaman derin acılara sürüklemesine rağmen her seferinde tekrar tekrar yanmak için onun gözlerinde teselli bulma isteğiyle kalbini yakıp kavuran histi, aşk.
Baştan başa, her yer kesilir kapkara zindan.
Bir fâciadır böyle bir âlemde uyanmak,
Günden güne hicranla bunalmış gibi yanmak.
Ey tâlih! ölümden de beterdir bu karanlık;
Ey aşk! O gönüller sana mâl oldular artık;
Ey vuslat! O âşıkları efsûnuna râm et!
Ey tatlı ve ûlvi gece! Yıllarca devam et!
Taze şiirimi paylaşayım sizinle , pazar hediyem olsun.
Gözlerinde demlendiğim her vakit,
Bir kırlangıç şarkısı dolanır dilime
Yörüngesini kaybetmiş gezegen gibi bir yer ararım kendime,
Hep ararım güneşin kıyametine kadar
Seni bulmak, sana varmak ve senin ateşinde yanmak
ne güzel şeydir..
Bilirim.
Seni bulduğumda tutam tutam yudumlarım