“Ben Eftalya Atalar’ım,” dedim onun gibi. “Ve sen de onun müvekkilisin. Biz kaybedemeyiz.” Sesimdeki acı geçmemişti. “Kaybedemeyiz,” diye devam ettim. “Kaybetmemeliyiz Tugay. Bunu kaldıramam.”
Senden sonra gelen herkese yazık olacak. Sevmek mesele değil kimseye sana güvendiğim gibi güvenemem. Sana güvenip senin de her seferinde yerleyeksan edişin gelecek aklıma.