"Sözler sırların anahtarıdır."
Geçmiş zamanda yaşayan bir ailenin çocuğu, kurduğu iki güzel dostluk ve bunlarla birlikte gelişen olayları konu alan bir kitap. Merhamet ve masumiyete olan inancın yitirilmemiş olduğu vakitleri hatırlamak isteyenler için bir dönem macerası.Yazar kahramanları gerçek hayattan esinlenerek oluştururken değersizleşen günümüz değerlerini öne çıkarmış, edebi altyapısı kuvvetli bir eser ortaya koymuş.
Kişisel görüşüm;Türk Edebiyatının bilinen klasiklerden ayırt edilmesi zor üslubu ve anlatımı ile sizi adeta geçmişin huzurlu, nazik, sıcacık sohbetlerine götürüyor. Ben keyifle okudum. Okumak isteyenlere de şiddetle tavsiye ediyorum. 
Yarım Anahtar 
Serdar Erdi Aytaş
Bir pazartesi günüydü. Günler, şu garip günler! Uykumuzun içinde saatleri başlayan günler! Uyandığımız zaman üçte birini arkada bırakmışızdır başlayan günün, kaldı mı üçte ikisi... Yap bakalım hesabını!.. Hey gidi pazartesi hey! Kaldı on altı saatin. Bir saat kavgaya say, bir saat konuşmaya, iki saat yürümeye, yarım saat düşünmeye koy, yemeye
Sayfa 79 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Düşüncelerimi temelden kurmak için çabalarken buldum kendimi. Birazda yürürken kolay olan bu eylemi gerçekleştirmek için dışarı çıkma kararı aldım. Öyle kolay kolay insan bu havalarda dışarı çıkmak istemez, kasvetine kasvet ekler malum durumun ve erteler niyetlensede kendini sokağa atıp yürümeye. Gökyüzünde gri bulutlar yağmurun habercisiydi. Birazda ıslanma beklentisiyle dışarı çıkacaktım. Ama acelem yoktu. Geçen yıl aldığım kahverengi deri botlarımı ayağıma aheste aheste geçirdim. Soğukla serin arasın da bir hava vardı. Ellerini cebine sokmazsan üşüyordu, fakat yüzünde hissetmiyordun bu durumu, öyle bişeydi. Pek kimse yoktu sokak ve caddelerde. Dün yağan yağmurda biriken küçük su göletlerinin büyüklüğüne göre bazen üstünden atlıyor bazen sağından solundan geçiyordum. Tıpırtı halinde omzuma düşen yağmur damlalarını hissetmeye başlamıştım. Akşamüstünü böyle bir yürüyüşle tamamlamak en iyi seçimdi. Camekanının daha iyi görülmesini isteyen mağaza sahipleri aydınlatmalarını devreye sokmuşlardı. Yağmur çiselemeye başlıyordu. Ben düşüncelerin temellendiği yerde meşğuldüm. Yürüdüğüm caddenin üzerinde iklim isimli bir sahaf vardı. Ne zaman bu caddeden geçsem orada yarım saat bilemedin bir saat oylanırdım. Biraz da eski kitap karıştırmaya bayılırım doğrusu..
Harun Küsmüş
Bir kitap her şeyi değiştirebilir..
Sayfa 76Kitabı okuyacak
Kitap Nedir?
Sayın 
1000Kitap yöneticileri
Bugün üç tane sistemde var olmayan kitap için istekte bulundum. İlk iki tanesi yarım saat içinde hatta daha hızlı bile sonuçlanırken üçüncü talebim #357680 nolu talep 5 saattir sonuçlanamadı. Niye dedim bir araştırayım dedim. Ulaştığım sonuç bi kitabın yayın evi isnb nosu barkodu neyse yoksa o kitap eklenemez ilkesi var bu platformda. "Yanlış Olan Zamandı" adlı Haluk Taşkıran'ın eseri bu sebeple eklenmedi eklenmeyecekte.
Kitap hani özgürlük demekti? Ben kitabımı yayınlatacak para, yayın evi, prestijli bir biyografi sahibi değilsem kitabım kitap sayılmaya değer değil midir?
Anlıyorum ki öyle sayıyorsunuz.
Burada şimdi ama öyle her kitabı eklemeye gerek yok, adam gücü yok vs. mazeretler umurumda değil. Babil kitaplığı keşfedilse oradaki kitapları sisteme eklemek için yatılı kütüphaneciler tutulmalı.
Bende bu sebeple eklemediğiniz kitaplar yerine başka bir kitapları kullanıyorum o kitapların incelemesini yazmak için. Bunun sorumlusu da sizsiniz kapitalist uygulama yönetimi.
Kara Tren Gecikir mi?
Absürd psikoloji şeklinde bir tanım var mı bilmiyorum ama bu kitap tam olarak bu bence.
Kısacık olmasına rağmen içeriği çok zengindi, sevdim.
Kocasını akıl hastanesine yatırdıktan sonra trenle evine dönen Helga'nın, trende kocasını yatırdığı aynı hastanenin psikiyatri doktoru ile karşılaşması ve doktorun dosyasının bir takım talihsizlikler sonucu elinde kalması ile başlıyor kitap.
Birbiriyle iç içe geçen bölümler, birbiriyle çarpışan karakterler... Ciddiyet barındıran bir absürtlükler kitabı. Kim şizofren kim değil sık sık bulanıklaşıyor ve bence kitabı güzel yapan da bu.
Bazı karakterlerin hikayesi yarım kaldı tabi ben kaçırmadıysam. Bunları da bir yere bağlasın isterdim.
Benim için en sıkıcı bölüm Akatizi oldu. 
Roman Gibi kitabından aldığım yetki ile bu bölümü atlayarak okudum. =) Zaten okusanız da pek bir şey anlaşılmıyor. ( Tanım : Akatizi bipolar bozukluk ve şizofreni rahatsızlıklarında kullanılan ilaçların yan etkisidir.)
Okumak, yazarlık ve entellektüelite adına da çok güzel dokundurmaları var.
Tavsiye ederim.
ÇOCUKLAR DURMADAN KİTAP OKURLARDI! BİRİNİ BİTİRİR, ÖBÜRÜNE BAŞLARLARDI! Hayatın ayrılmaz bir parçasıydı kitaplar! Çocuklarına kitap okurdu analar babalar! Her çocuğun başucunda bir kitap dururdu! Odası baştan başa kitaplarla doluydu! Akıllara durgunluk veren masallar, Korkunç canavarlar, zalim padişahlar, Tahta bacaklı korsanlar, kırk haramiler, Cinler, periler, bir de çizmeli kediler, Beyaz atlı prensler, pamuk prensesler, Kötü yürekli vezirler, yedi cüceler, Hırlısı hırsızı, yamyamı, yarım akıllısı, Gezer geceyarısı balkabağından arabası. Bu akşam Binbir Gece Masalları mı istersiniz, Yok ben Define Adası okuyayım mı dersiniz?
Sayfa 186Kitabı okudu
