Seni bulduğumda daha 1 aylık bile değildin. Anneni kaybetmiştin. Titriyordun. Adım atacak mecalin bile yoktu. Belki beslenmeye, belki sevgiye ihtiyacın vardı. Hayatıma girdin sonra. Sana can olmak istedim, sen bana can oldun. Odamda arkadaş, dertlerime yoldaş oldun. Yüzümde ki neşem oldun . 2 aydır benimleydin.. İyileştin. Evin içinde oynamanı, koşmanı, etrafı dağıtmanı, ne kadar kızsamda canımı yakmanı seve seve izledim. Benimle büyüyüp, sonuna kadar arkadaşım olmanı çok istedim. Ama gittin. Beni bırakıp gittin. Ne kadar kaza ile olsa da çok erken gittin kızım. Hayata tutunmanı bu denli isterken, hayattan bu kadar çabuk kopuşunu kabullenemiyorum. Beni bırakıp gidişini kabullenemiyorum. Kalbim kırık, içim boşluk. Seni yaşatamayışımın vebali var omzumda... Bu dünyada beceremedim ama kalbimde sonsuza dek yaşıyor olacaksın. Umarım gittiğin yer güzeldir, umarım gittiğine değmiştir. Seni çok seviyorum, seni yaşam dolu cennete emanet ediyorum. Güzel kızım, hoşçakal...💔🥺
Okumayan kaybeder, okuyan zaten kaybetmiştir.
Kurbağalara bakmaktan geliyorum, dedi Yakup
Bunu kendine üç kere söyledi
Onlar ki kalabalıktılar, kurbağalar
O kadar çoktular ki, doğrusu ben şaşırdım
Ben, yani Yakup, her türlü çagrılmanın olağan şekli
Daha hiç çağrılmadım
Biri olsun "Yakup!" diye seslenmedi hiç
Yakup!
Diye seslenmedi ki, dönüp arkama bakayım
Ve içimden durgun ve çürük
600
600.gün... Zamanı tutamıyorum sevgili durduramıyorum. Son günümüzde bana "dursun mu zaman?" demiştin. Dursun artık sevgili, dursun artık, hayır zaman akıp gitmesin. Yarın, dün olsun. Zaman artık geriye aksın istiyorum. Merak etmiyorum geleceği, istemiyorum geleceği. Gözlerimin ışığının sönmesini izlemeyi değil, ışığını geri kazanmasını
Çok düşünmek baş ağrısı yaptığından uyku tutmadı hissettiklerimi yazıp rahatlamayı deneyeyim dedim. Bugünlerde küçük bir şeyin etkisiyle kabuğuma çekildim, kaç gündür odamdakilerden uzak hissediyorum, dışarda da pek farklı sayılmaz az konuşuyor, asık suratlı olmayı sevmediğim için bazen küçük şakalara bile gülüyordum. Ama benzetme yapacak olursam
Günaydın. Mutsuz, umutsuz, hayalsiz bir tekdüzeliğin içinde kalmaktan sıkılmaz mı insan? Sıkılır, sıkılır da bundan kurtulmak için kılını kıpırdatmaz bazen. Ne tuhaf. Mahpus'taki gibi: "Bana acı çektiren sıradanlıkların ortasında, olduğum yerde sayıyordum." Biraz klişe olacak ama zaman affetmiyor sevgili okur. Bize acı çektiren
Kitaplar ve kendi kitaplarım hakkında soru ve cevaplarım part 4 :)
Kitaplarla ilgili sorular part 4
Soru 1=Öncelikle kendi yazdığınız hikayelerle ilgili soru soralım.Bir bölümü yazmak ne kadar sürüyor,gerçek hayattan esinleniyor musunuz?Nasıl bir ortam ve ritüeliniz var yazmak için?
Öncelikle bir bölümü yazmak yaklaşık iki ya da üç saatte tamamlanıyor benim için.Eğer bölüm için kendime sağlıklı bir zaman