Evet, Nisyan
ŞUBAT AYI HİKAYE ETKİNLİĞİ
#104029280
Merhaba. Mahmut Hocanız bu konuşma için beni ilk davet ettiğinde acaba insanların benim için vakitlerinden ayıracağı kadar ne başardım diye çok sorguladım kendimi. Sürekli cevap aradığım sorulara bir yenisini eklediği için öğretmeninize teşekkür ederim. Bugün 27 Mayıs 2051
Eylül Ayı Hikaye Yazma Etkinliği/ İzdüşüm
Doğuştan getirdiğim farklılıklarım var benim. Gerçekle hayal olanın birbirine girdiği bir dünyaya gözlerimi açtım. Başlangıçta herkesi kendin gibi sanıyorsun, anlam veremediğin onca şey olsa da sağına soluna dönüyor diğer insanlara bakıyor senin gibi olsunlar diye için için bir umut besliyorsun. Zamanla beslediğin bu umudun ipini beline bağlıyor
Yazmaya Küstürülmüş Bir Yazar: Selçuk Baran
Momos Kitap Okuma Grubu'nda bu ay Selçuk Baran'dan Bozkır Çiçekleri'ni okuduk. Edebiyatımız için bir dönüm noktası olabilecekken edebiyat tekelimiz yüzünden küstürülmüş bir yazar var bence karşımızda. Bu değerli yazarın hayatı, eğitimi, edebiyat anlayışını kısaca derledik Momos'ca. Diğer ayın kitabına ve toplantı bilgilerine
Günaydın. Mutsuz, umutsuz, hayalsiz bir tekdüzeliğin içinde kalmaktan sıkılmaz mı insan? Sıkılır, sıkılır da bundan kurtulmak için kılını kıpırdatmaz bazen. Ne tuhaf. Mahpus'taki gibi: "Bana acı çektiren sıradanlıkların ortasında, olduğum yerde sayıyordum." Biraz klişe olacak ama zaman affetmiyor sevgili okur. Bize acı çektiren
Yaşamak ne zor
Bu bir yıl boyunca ne çok şey yaşadım bir ben birde odamdaki dört duvar şahittir. Biliyorum ki depresif kişilik benim en büyük sorunum içine atmak en büyük sorunum aslında yaşamak benim en büyük sorunum. Üzerime bir ton yük yüklediler sonra da yaptıklarımdan memnun olmadılar ben ne yapsam yaranamadım beni en çok bunalıma sokan buydu beni en çok yaralayan buydu. Düşündükçe gözlerim doluyor ve ağlıyorum evet geçti o günler ama dün gibi aklımda evet içimi döküyorum göz yaşlarımla beraber. Bunalımdan saçlarımı mı kesmedim uykularımı bıraktım ağlamaktan içim mi çıkmadı ruh gibi etrafda mı dolaşmadım, ben ruhen çok şey yaşadım bir ben birde kara geceler şahit..Ya ben sadece kendi derdimle uğraşırken birde sizinle sizin tantananızla uğraştım. siz ne kadar beni düşündüğünüzü sansanızda çok kırdınız evet şuan onlarla bir sorunum yok ama yapılanlar bir yerde ukte kaldı göz yaşlarım neden durmuyor bilmiyorum bilmiyorum bilmiyorum... Çok kırılgan olmak mı beni bu hale getirdi yoksa değersiz hissettirilmek mi. O depresif dönemde aklımda dönüp dolaşan tilkiler vardı Allah'a olan inancım olmasaydı belki de şuan bu duyguları yazmıyor olurdum beni hep frenleyen Allah'a olan inancım oldu. Kendime ufak tefek zararlar verdim kabul ama canımı alacak kadar inancımı yitirmedim. "Ben kendimi kendi içimde yitirdim" bu kadar.
Zey 🫧
Beş Yüzüncü Kitaba dair...
26 Aralık 2020 Tarihinden bu yana kullanmaya başladığım 
1000Kitap
Uygulaması sayesinde okuduğum kitapların seceresini tutmuş oldum.
Bu birazda beni daha fazla okumaya teşvik eden motive olmamı sağlayan bir neden oldu diyebilirim.
☆
1000Kitap Uygulamasını kullananan nitelikli ve saygıdeğer okurların iletilerinden, alıntılarından ve kitap
Başkasını İyi Eden Süperkadın
Ben hayatım boyunca kapıyı çarpıp çıkmak istedim bir yerlerden. Biliyor musunuz, insanın bir yerden kapıyı çarpıp çıkabilmesi büyük bir güvencedir. Gidecek bir yeri olmayanlar, bu istekle yanıp tutuşurken, sadece kalmaya devam ederler.
Kaldığım günlerden biriydi. Odamda oturmuş elimde bir kitap tutuyor, okuyormuş gibi sayfalara bakıyor, kafamın
"Pencereden geceleyin giren kelebek, sanıyor musun burada yaşam bulacaksın?"
yaşam yok, benim odamda!
kalbim dört duvarlı bir oda yine. az önce yerleri temizledim. ellerimde çıkmayan lekeler var. ve şöyle bir uzaktan baktım, tekrar. bu duvarlar benim ama biraz yabancı geliyor şimdi. yapısı böyle miydi? değişmiş sanki, çok kalın örmüşüm. biraz da yüksek tabi. ne önemi var. kokusunda taze bir boya tütüyor. rengi mi? yine mavi. eskisine göre daha