Mustafa Kemal
dağ başını efkâr almış
gümüş dere durmaz ağlar
gözyaşından kana kesmiş gözlerim
ben ağlarım çayır ağlar çimen ağlar
ağlar ağlar cihan ağlar
mızıkalar iniler ırlam ırlam dövülür
altmış üç ilimiz altmış üç yetim
yıllar gelir geçer kuşlar gelir geçer
Kendi masalımı yazmak istiyorum
Gerçekler böyle miydi oysaki masalarda kıraliçeler prensesler prensler cüceler cadılar periler ... Bunların Anlamı yok muydu sadece küçüklere söylenen yalanlardan mi ibaretlerdi ama ben bunlara inanmak istiyorum kaç yaşına gelirsem geleyim masal dünyasına inanarak yaşmak istiyorum
Ve biz yolcuyduk, insandık ,kusurluyduk,ağlardık,gülerdik,severdik,nefret ederdidik.Ama tüm bunların yanında en çok ta ümit ederdik çünkü işimiz duydu ya ümit etmek(papatya hanım:) ne olursa olsun direnmek ve sevmek yaşmak için mutlu olmak için bir sedep bulmak.Mutlu olmanın beli kuralrı vardı mucizelere inanmak , ümit
Merve Çelik Babacan
SON
Leyla artık hissizleşmişti. Salaş kıyafetleri, kabarık saçları onun ruh halini anlatıyordu. Evliliğinin altıncı senesin de iki çocuğuyla koşuşturmalı hayatın akışın da yuvarlanıyor gibiydi. Leyla kendi içinde ki ayrı düşüncesiyle ortada kalmış, o salaş bol kıyafetlerinin için de bir yerde göğsünü sıkan o hisle baş başa kalıyordu. Her ona
Mustafa Kemal
dağ başını efkâr almış
gümüş dere durmaz ağlar
gözyaşından kana kesmiş gözlerim
ben ağlarım çayır ağlar çimen ağlar
ağlar ağlar cihan ağlar
mızıkalar iniler ırlam ırlam dövülür
altmış üç ilimiz altmış üç yetim
yıllar gelir geçer kuşlar gelir geçer
her geçen seni bizden parça parça götürür
dağ başını efkâr almış
gümüş dere durmaz ağlar
gözyaşından kana kesmiş gözlerim
ben ağlarım çayır ağlar çimen ağlar
ağlar ağlar cihan ağlar
mızıkalar iniler ırlam ırlam dövülür
altmış üç ilimiz altmış üç yetim
yıllar gelir geçer kuşlar gelir geçer
