Gökyüzü ışığını acının incisinden sağlardı:
Gizli bir el göklerden alıp yıldızları
Verirdi bir bir o donuk gözlerin derinliğine
Ve karanlıkta koşarken yine rüzgar,
Benim ruhumda korku, ölüm, karanlık gece,
Onun gözünde yıldızların yansıması, dönerdik ...