Ayfer Feriha Nujen Gönderileri
Ayfer Feriha Nujen kitaplarını, Ayfer Feriha Nujen sözleri ve alıntılarını, Ayfer Feriha Nujen yazarlarını, Ayfer Feriha Nujen yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz."Aşkın ölümü âlemin ölümüdür, öğren! "
Sayfa 63
Bütün canlılar arasında sadece insan bozuyor şuurunca her şeyi.
Ayfer Feriha Nujen
adım gaflet!
hürriyet sokağında bir tutsağım.
Sayfa 35
kanayadur !
yar yahut Rab !
kalbimdeki mührün altında yara
aşkınla sesleniyorum ona durma kana !
Sayfa 85 - Şeydâ
Kadın, sustu... Yeni bir hayat nerede nasıl başlayabilirdi ki, düşündü içinden. Günler geçip, giderken ne bırakırdı geriye, iyinin ya da kötünün karşılığı neydi bu hayatta? Renkler, sesler, yüzler ayrı ayrı yaşamlar niçindi? Caddeleri sokaklara bağlayan, sokakları döken sihir; o sonsuz büyüyü anlamak için neleri, ne kadar yaşamalıydı ki insan? Bedelsiz iyiliklerine, yalnızlığı karşılık bulan insanları caddelerde, sokaklarda buluşturan o tanrı, göğün neresindeydi?
Sayfa 36
en son fotoğrafına bakanlar bile görüyor insan ölmeye gözlerinden başlıyor!
Sayfa 57
Ölüm de, yaşam da aynıydı aslında. Her şey aynı ipin ucunda sallanıyordu... Bütün acılar, bütün yaralar ve merhemler, bütün var oluşlar ve bütün yok oluşlar aynı yerde olmaktı aslında.
Sayfa 65
Sakin göründüğü kadar çocuktu içinde saklamaya çalıştığı kalbi.
Sayfa 94
Büyüdükçe, büyüyordu içimdeki sıkıntı . Büyüdükçe, insanlığımı daraltan bir hastalık yayılıyordu ruhuma. Ne kadar çok zaman geçiyorsa üstünden göğün, o kadar çok istiyordum yeryüzünden kopmayı.
Sayfa 124
Geçip gitmek nedir bilmeyen zamanın birer bekçisiymiş duvardaki saatler meğer. Kapılar ayrılık , pencereler beklemekmiş öğrendim!
Sayfa 92