Anladım ki; hayat erkekleri eksiltirken, kadınları çoğaltıyor. Erkekler geriye sayıyor, kadınlar ileriye. Erkekler hazırdan yiyor kadınlar biriktiriyor. Tam orta noktasında ki buluşmaya da aşk deniyor. Sevginin kaynağı orası. Tükenmeden sonra, büyümeden öncesi değil tam orta noktası. Aşk noktası. Sonrası yok, öncesi zaten yok. Bir nokta o kadar. Küçük bir nokta değil ama. Nereden baktığınız da önemli o noktaya. Evrenin bir ucundan baktığınızda dünya da bir nokta.
Hüzünlü şiirler, birbirine kavuşmayan şarkılar hep o noktadan uzaklaşan farklı yönlere giden iki derbeder farklı dünya için yazılmış...