Eugene Kennedy Gönderileri
Eugene Kennedy kitaplarını, Eugene Kennedy sözleri ve alıntılarını, Eugene Kennedy yazarlarını, Eugene Kennedy yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Aslında çoğu insan hayattan çok fazla şey beklemez. Yaşadığını hissedebilmesi için insanın sevildiğini bilmesi yeter. Başka bir insanın kendisini fark ettiğini bilmek; kendisini olduğu gibi seven kişilerin gözünde özel bir yeri olduğunu görmek ister. Kendilerini olduğu gibi kabullenmeyen ve sevmeyen bir grup insan için ise, bu gerçekleşemeyecek bir rüyadır. Bu insanlar da, "herhangi bir insan" gibi olmak, kalabalıkta kaybolmak istemezler. Ancak bu kalabalık, en azından kendilerine özgü ızdıraplı yalnızlıklarında onlara eşlik eder. Dikkatle baktığımızda cılız bir çözüm olduğunu kolayca görebileceğimiz bu savaşım, böylece sürer gider. İnsan, bir yandan, varolduğunu hissetmek için özel bir insan in kendisini fark etmesini, kendisine yer açmasını beklerken; aynı zamanda risklerden korunmak amacıyla, kalabalikta kaybolmak ve farkedilmemek için uğraşırsa, belirgin bir stres yaşar.
Sayfa 13Kitabı okudu
Kendilerine güveni az olan bu tür kadın ve erkekler, kendilerini yaşamları boyunca yalnız bir bölgede bulurlar. Bu izolasyona doğru gidişte, kendi ektiklerini biçtiklerini de bir türlü anlayamazlar. Hayatın adil olmadığına, kaderin acımasız olduğuna inanmak daha kolaydır. Nedense, kendi yalnızlıklarımızın güvensiz mimarlarının, yine kendimiz olduğuna inanmaktansa başka her şeye inanmayı yeğleriz. Oysa, kendimizi yaralamaktan ve incinmekten korumak için saklandığımız o yalnızlığımız, aslında boş ve acı verici bir yerdir.
Sayfa 12Kitabı okudu
Aslında çoğu insan hayattan çok fazla şey beklemez yaşadığını hissedebilmesi için insanın sevildiğini bilmesi yeter
Eugene Kennedy
Eğer kendimizi psikolojik olarak bir hapishanedeki mahkumlar gibi hissediyorsak bu, kapıları içeriden kilitlemiş olmamızdandır.
Var olmanın sızısı, mucizevi bir ilaçla dindirilecekbir şey değildir. Varoluştan sıkıntı duyar gibu davranıp, ondan kurtulmak için mucizelere ihtiyaç duymamalıyız.
Yapacağımız tek şey, yaşamamımızı elimizden geldiğince olduğu gibi yaşamak; kendi gerçeğimizle olabildiğince dürüst olarak ilişkiye geçmektir.
Yaşantı, dışarıda olup bitenlere bağlı olarak içimizde olup bitenlerdir.
İnsanları birbirine çeken güç, "olmaya çalıştığımız kişilikler" değil, "gerçekten olduğumuz kişiliklerdir".
Ne kadar önemli biri olduğumuz biri konusunda, kendimizi ve başkalarını ikna etmeye çalışmaktan uzak kalmak kadar sağlıkli olan pek az şey vardır.
Öğrenmemiz gereken ilk ve en önemli ders kendimizi olduğumuz gibi sevebilmektir. Kişiliklerimizi yeniden elden geçirip bazi beğenmediğimiz yönlerimizi düzeltmek gerekebilir. Yaşama açık kalmak ve sağlıklı bir özsaygı geliştirebilmek için insanın kendisini sevmesi temek koşuldur.
Yaşadığını hissedebilmesi için insanın sevildiğini bilmesi yeter.