Tanıdığım kimse yoktu yanımda, hatta tanımadığımda kimse yoktu etrafımda. Ümitsizce bıraktım kendimi cam önündeki koltuğa. "Araba yoluna düşen sarı yapraklar bile benden daha şanslı, ilkbahardan beri beraber oldukları ağaçlardan teker teker ayrılsalar bile yere düştüklerinde yine kendileri gibi arkadaşlarını bularak asla yalnız kalmıyor." diye düşünerek uzaklara dalmıştım...