Öncelikle tırnak işaretiyle ayıracağım kısımların spoiler içerdiğini belirterek başlamak istiyorum, tırnakla ayrılan kısmı okumadan sona geçerseniz spoiler görmemiş olursunuz. Paralel Cinayetler, ben anlatımını pek tercih etmeyip akıcı bulmayan biri olmama rağmen akıcılık yönünden beğendiğim bir kitap oldu. Yani ben dili kullanılacaksa, işte böyle
20 yıl önce (1996) Susurluk'ta meydana gelen bir trafik kazası derin devlet-mafya-siyaset ilişkilerini ortaya dökmüş, ülkemizi bugünle kıyaslanamasa da derin bir kaosa sürüklemişti. Gerçeğin ortaya çıkarılması amacıyla yaptığımız "Aydınlık İçin Bir Dakika Karanlık" eylemleri zamanın hükümetini raporlar hazırlamaya sevk etmiş, ancak ne
Polisiye veya Suç Edebiyatı
Ankara polisiyesi, Istanbul polisiyesi okumustum ama Izmir polisiyesi ilk defa okumuş oldum.
Polisiye Edebiyati kendi içerisinde türlere ayiracaksak bu bir siyasi polisiye her ne kadar olaylarin akisinda verilmese de satir aralarinda ülkenin yakin tarihindeki olaylara jazz ve new age muzik dinleyen Ayhan komiserin eleştirel bakış acısıyla yazmış Hüseyin Bul.
Okuma hizinizi arttirmak icin Insanin Polisiye okumasi gerektigini de düşünmüyor değilim.
