Açılış müthişti ama sonra 50. sayfaya kadar küfrederek geldim. Karakter derinlikten yoksun, zorlama; olaylar fazla uc ve üslup fazla yapmacık, kurmaca. 50' den sonra bunlar tamamen yok olmadı ama bir hayli azaldı. Belki de aynı kaldı da artık beni rahatsız etmez oldu. Hala klişeleşmiş film repliklerine benzer, hatta düpedüz araklama cümleler olsa
ve acıyı istedim çünkü biliyordum, ve beni mutlu edecekti, tam da mutlu değil aslında, fakat bildiğim şeyleri hatırlamamı sağlayacaktı,katlandığım şeyleri; kötü anılardan bile mutluluk duyabilirsiniz çünkü size aittirler.