Ve bu güzel roman da sonsuzluğa uğurlandı. Şu bir gerçek ki etkileyici bir romandı. İçerisindeki her hikaye beni derinden etkiledi desem yeridir. Kimi zaman üzücü, kimi zaman sevindirici hikayelerle beni avucuna aldı ve okurken kendimi karakterlerin yerine koyarak okudum ve kendime şu soruyu sordum; "Acaba ben olsam n'apardım? Nasıl davranırdım ve nasıl tepki verirdi?"... Gerçekten daha bir çok sorgulamalarla ve sorularla yitirdim kendimi kitabın içinde çünkü ben her romanı yaşayarak, hissederek ve empati kurarak okurum.
2. Dünya Savaşı sonrası Grand Terminal'de yaşanan (Belki de yaşanmıştır, kim bilir?!) Kısa kısa hikayelerin hepsinde derin bir üzüntü hissedebilirsiniz. Kah mutlu anlar, kah üzüntülü anlar var içerisinde ama savaş görmüş geçirmiş bir insan ne kadar mutlu olabilir ya da mutluluğunu ne kadar ileri götürebilir sorusunu da getirir yanında akla.
Kıssadan hisse, okuyun derim. Ben çok beğendim ve etkilendim. Ama en çok tabii ki sevdiğim yazar Sarah Jio'nun hikayesini beğendim. İyi okumalar. Okumakla kalın!
