Hayat bazen böyledir. Sanki hayat, bazı bazı olan ile kendi rutin akışını sürdürür, kendi yolunu bulur, türküsü söyler durur. Bize ise bu bazı bazı olanlarla, yani gelgitlerle, kırık dökük kendi çizgimizi çekmek kalır. Avunarak,avutarak. Eksik-tam, doğru-yalan bir ip üzerinde yürüyerek.