En Eski Max Beer Sözleri ve Alıntıları
En Eski Max Beer sözleri ve alıntılarını, en eski Max Beer kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsanlar ilk çağlarda devlet olmaksızın, dış baskılara katlanmadan, hiçbir sınırlamaya uymak zorunda kalmayarak yaşıyordu.İyi ile kötünün doğal buyruklarından başka bir şeye uymak zorunda değildiler. Ama ne var ki sonra gelen kuşaklar bozuldu. Açgözlülük, hoşnutsuzluk ve iç çatışmalar belirdi. Devlet, özel mülkiyet ve kabarık yasaları yarattı. Ama bunlar hiçbir işe yaramadı, insan eski mutluluğunu bulamıyordu.
Para söz konusu olunca ana, baba, dost, arkadaş bir yana bırakılıyor. Yeryüzü bir baştan bir başa kana bulanıyor. Savaşlar cinayetler onun uğruna işleniyor. Para bunların en kötüsünü de yaptı, aşkı öldürdü.
Silahların zoruyla değil
Ruhun gücüyle.
Sayfa 130 - undefinedKitabı okudu
İyi işler yapmadıktan sonra imanlı olmak neye yarar? İmanımız tek başına bizi kurtarabilir mi?
Sayfa 136 - MayKitabı okudu
İnsanlar doğaya ne kadar yakınsa özel mülkiyeti ve devlet baskısını o kadar az tanır. Bu yüzden ütopyalar bütün erdemlerin gerçekleşmiş olduğu uzak ülkelerden ortaya çıkmış gibi gösterilir.
Bir ulusun karakterini, geleneklerini ve yönetim biçimini mülkiyetin bölüşüm biçimi belirler.
"İsrail'in bağlar ve zeytinlikler arasında, dirlik düzenlik içinde geçen bağımsızlık dönemi artık geri dönmemek üzere gitmişti. Ekonomik eşitsizlik gitgide arttı. Onunla birlikte de sınıflar arasındaki çatışmalar şiddetlendi: Zenginler; bolluk, neşe ve kazanç tanrısı Baal'e tapıyorlardı. Yoksullar ise boylarının bağışlayıcı iyilik tanrısı Yahova'ya sadık kaldılar."
Sayfa 24 - Can YayınlarıKitabı okuyacak
Benimdir dediğin ekmek gerçekte, aç olanındır. Dolaplarında saklı tuttuğun giyim eşyaları gerçekte, çıplak olanındır. Evinde yararsız bir biçimde küflenen ayakkabilar, ayakları çıplak dolaşanındır. Bodrumunda sakladığın paralar, parasız olanındır..
Ama biz, herkesin olması gereken şeyleri mülk ediniyoruz ve böylece topluluğun olması gerekeni yanlız bizimmiş gibi alıyoruz.
Sayfa 138 - Sayfa Yayınları
Gerçekte ise Lycurgue'ün kurduğu soyluların yönetiminde savaşçı bir devlettir. Bütün gücünü, ilote adı verilen ve devletin üretim aracı olarak iş gören kölelerin sağladıkları emeğin ürünlerinden alıyordu. Spartalilar bu düzeni kurmakla insan gelişmesinin en mükemmel araçlarından birini yani üretici insan emeğini kullanmış oluyorlardı. Sparta komünizmi gerçekte, bir toplumun yararlanma ve tüketim komunizmiydi yoksa üretimde komünizm değildi.