Çok da deme servet u samanlıyım, ey filan!
Boldur param, bir nice milyonluyum, bir utan!
Muhteremim, muteberim, şanlıyım, dur dayan!
Meşhediyim, kalbayıyım,[362] hacıyım, baş tacıyım,
Dinliyim, imanlıyım, erkânlıyım,
Hem eli Kur’anlıyım.
Sende diyelim din de var, iman da var, o mesel,
Ev dolusu nimet-i elvan[363] da var, bibedel,[364]
Kürklü hırka, servet u saman da var, çok güzel,
Ev-eşik, ayvan, birçok da oda, tumturak,
Yağlı pilav, tatlı patlıcan da var,
Şerbet u reyhan da var.
Komşuda lakin birçok üryan[365] da var, kış, boran...
Göz de var, ağlama, figan da var, yarım can...
Sen ki şeriatçısın, be adam, kıl haya!
Şeriatta son ne, bir ihsan da var...
Hakk-ı Müselman da var...
Şimdi git insaf eyle,
Aç başını, ver yele,
Mezhep ve iman sözün
Söyleyip durma böyle!