Namık Kemal Behramoğlu

Mayıs 1978. Ülke gergin, halk tedirgin. Ortanın solunda olduğunu söyleyen bir yönetim var. Sağ, bütünlük içinde. Adolf Hitler'e özenen eli kanlı liderleri, "Kavgadan döneni vurun!" diyor. Halk, trafik kazalarında ölümlere nasıl alışmışsa, gençlerin birbirini acımasızca öldürmelerine de öyle alışmış. Genç kuşağı bir türlü anlayamayan ana babalar şaşkın, öfkeli, çaresiz. Her geçen gün büyüyen kan gölü, taştı taşacak. Patlamaya hazır bomba gibi Türkiye.
Kurşunlar sıkılıyor rastgele insanların üzerine, milliyetçilik adına, devrim adına. Her yerde ölüm kol geziyor. Gece sokağa çıkmak yürek işi. Hiçbir şeyden haberi olmayan, kahve, otel köşelerinde yoksulluğuna çare arayan günahsız kişiler de acımasız kurşunlara hedef oluyorlar.

Bir savcının anıları kitabı işte bu sözlerle başlıyor. Bir savcının kendi yaşadıklarını anlattığı ve o dönem hakkında azıcık da olsa fikir sahibi olunabilecek bir kitap. Okuyacak daha iyi bir kitabınız yoksa, o tarihte yaşanılan olaylar hakkında genel anlamda fikir sahibi olmak istiyorsanız ve anı okumayı seviyorsanız okuyun.

Keyifli, okuması kolay bir kitaptı. Günlük dille yazılmış basit bir kitap ayrıca
edebi bir eser beklentisi beklemeyenler için zaman geçirmek amacıyla okunabilir.

“Atatürk’ün 57 yıllık yaşamında fiili olarak iki buçuk yılı savaşlarda geçmiştir ve tüm hayatı boyunca 3 bin 937 kitap okumuştur. Bir yanda cephede savaşırken kuracağı ülkenin temellerini atmıştır