Çocuksuluklarının farkındaydılar ama başka türlü kendilerinden intikam almayı bilmiyorlardı. Üniversitede, belki de bir yıl sonrasında edebiyata inanıyorlardı, nihai hedefin Güzellik ve kendini ifade etmek olduğuna inanıyorlardı. Bu inancı kaybedince her şeyi kaybettiler. Para ya da ünün hiçbir manası yoktu onlar için. Dünyevi adamlar değillerdi.