En Eski Orhan Alkaya Sözleri ve Alıntıları
En Eski Orhan Alkaya sözleri ve alıntılarını, en eski Orhan Alkaya kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
aşkın atasözleriyle bayağılaşmış esrik dehlizler
kara gülüşün ağısı, unutkan inanış
bir ana sığınan ölüm, labyrinthos gözler
Sayfa 18
akşamın önünde bir bunaltıydı akşam
ben bana karşı durdukça olurdum
ses sesi keserek varırdı uyumsuz uyuma
kim kendinden başka ve yalnız kendi kalırdı.
Sayfa 35
yok muydu hissedişte
var kime denirdi
var olan sorularına eksildikçe
sis! dokundum, döküldü
Sayfa 41
kül tadında bir yalnızlıktır
kuşatırdı akik gövdeni durmaksızın
çatlayan akrep ve yelkovan kuşatırdı düşlerini
ve nedense hep düşlerini
Sayfa 45
ne çok hüzünden artakalırdın, hoyrat
ellere yorgun; bütün bir geçmiş gülüşün
toprağa adayarak rahmini, acının göktaşlarıyla
gidersin doğumun kanlı tarihine
Sayfa 46
Eksik kalan bir şeyler mi var? Demek eksiğim hala
çıldırasıya merak ettiğim kendim oluştaki
yetersizliği de kabul ediyorum.
Sayfa 53
"bana yorgun, yoksul akşamlar verdin
sevincinde uzadı boynum hep o bilinmez yere
dinmeyen yağmurlardı, bir bulut kesimiydi dudakların
sen mi götürdün, yoksa ben nasıl geldim o bilinmez yere
bir duman bulutuydun sen, bana isyan verdin
tenimde silinmez izler bırakarak, nehirlere nakşolmuş izler
sen değil, senden bana kalanlar mıydı sevdiğim
kokusuna sürdüğün yerlerimde şimdi, nehirlere nakşolmuş izler
son kuşlar döker kanatlarını, bana kanatlar verdin
dilsiz sözler, her biri biraz daha yalnızlığım
ve şimdi uçurumlar sığarken iki öpüş arasına
sensiz ben kime gitsem, biraz daha yalnızlığım"
"(...)
benim için beyaz bir tenden çok fazla olan ve sözün böbürlenme
sapkınlığına esir düşüp, beyaz bir tin, demekten kendimi
alıkoysam da, beyaz bir tin diye düşünmediğimi
söyleyemeyeceğim siz, artık dokunamayacağım kadar başka bir
yerdesiniz.
evet, aşkı anladım ! hayır, yalnız değilim !
ne zaman sizi düşünsem yalnız, yapayalnızım."