Robert Harris

İnsan bazen yanlışlar yapar. Yaptığı yanlışı inkar psikolojisine bürünürse başka yanlışlarla ilk yanlışı ayakta tutmaya çalışır. Peki bürokrasi aynı durumda ne yapar?
Fransız ordusunda bir casus olduğu istihbaratı alınır. İlk değerlendirmeler ve araştırmalar yapılır ve hainin dreyfus olduğu kanaatine varılır(ki bu kanıya varılması başlangıç için yadırganamaz). Hemen dreyfus ismi kamuoyuna servis edilir. Suçunu itiraf etmesi beklenir. Ama dreyfus sinir bozucu şekilde masumiyet nidaları atar. Ama olayı daha karmaşık hale getiren sonradan elde edilen bulgular dreyfus'un lehinedir.
Dananın kuyruğu burada kopar. Başta yapılan hatalı değerlendirmeden geri adım mı atılacak, yoksa dreyfus'un ilan edildiği suçluluğuna yeni sahte deliller mi eklenecek ? Tabi ki ikinci seçenek kabul görecektir.
Romanda aslında bu noktadan sonra dreyfus'un mahkumiyetinden yeniden yargılanıp beraat ettiği süreci anlatıyor.
Romanın düşündürdüğü kavramlar fazlaca. Her zaman kamu otoritelerinin ve yargı organlarının verdiği kararların kutsal olmadığı, kişisel veya kitlesel art niyetlerin olmasının muhtemel olduğu gerçeğini insanın yüzüne çarpıyor.
Diğer husus bürokrasi mekanizması dreyfus vakası gibi onlarca operasyonel vakaların hazırlayıcısı ve delil toplayıcısı. Peki bu olayda bazı acemilikleri kendilerini yakalattı. Peki acemilik yapmadıkları !!!
Birkaç ay önce Emile Zola'nın aynı olaya dair meşhur suçluyorum eserini okumuştum. Zola dreyfus davasında ihmali olanları açık açık kamuoyu önünde suçlu ilan ediyordu. Ve o dönem için ateşten gömlek giyiyor ve ceza alıyordu. Tahsin Yücel çevirisini okumuştum. O kitapta Zola'nın metni dışında dreyfus vakasının önü ve sonrası kronolojik olarak anlatılıyordu.
Bu roman biraz hacimli. Herkes okumak istemeyebilir. Ama bahsettiğim yayınevi ve çevirisi ile Zola'nın suçluyorum eserini okuyun derim. Kurgu gibi ama yaşanmış bir hayat. İnsanın tüyleri ürperiyor...

İngiliz Başbakanının yaşamını kaleme almayı kabul eden yazar, konu ilerledikçe başkanın kirli çamaşırları ile karşılaşır ve işler çığırından çıkar. Macera filmi tadında çok güzel bir kitap.

336 sayfa 4 saatte rahatlıkla bitti. Akşam için kafa yormadan okuyacağım konusu ilgi çekici bir kitaba başlamak istemiştim. Konu olarak da kısaca başkanın ölümüyle hayalet yazarlığını kabul eden bir adamın başkanın kirli geçmişiyle karşılaşmasını okuyoruz. Büyük bir indirimden iki sene önce satın almıştım. Daha önce okumaya karar verseydim rahatlıkla okurmuşum.Beklentim yoktu sanırım o yüzden hayal kırıklığına uğratmadı beni.

Cüzdanımi çalan cercop çalmış olur. Hem bir şeydir o, hem hiçbir sey:
Benimdi,şimdi onun ve binlercesinin kölesiydi.
Ama benden itibarımı çalan
Kendini zenginlestirmeyecek
Beni ise yoksullastiracak bir şey almis olur.
Sayfaları çevirirken Dostohevski nin bir romanını okur gibi hissediyorum.