Hakkında
Semih Balcıoğlu, 1928 yılında İstanbul'da doğdu. Işık Lisesi ve Devlet Güzel Sanatlar Akademisi'nde okudu. Akademinin grafik bölümünden mezun oldu (1951). İlk karikatürü Akbaba mizah dergisinde yayımlandı (1943). Birçok dergi ve gazetelerde çalıştı. Akbaba, Karikatür, Taş, Akşam, Vatan, Dünya,Tercüman, Hürriyet ve Yeni Yüzyıl bunların başlıcalarıdır. Meslek yaşamında 'Yurtiçi ve dışı' 41 ödül kazandı. Gümüş Güvercin (Skopje), Altın Madalya (Pescara), Altın Palmiye ve Gümüş Hurma (Bordighera), Türkiye İş Bankası Büyük Ödülü, Abdi İpekçi Barış ve Kardeşlik Ödülü, TÜYAP Onur Çizeri, Karikatür Vakfı Onur Ödülü bunlardan birkaçıdır. Balcıoğlu, Gabrovo Mizah Evi'nin yaptığı oylama sonucu dünyanın 106 çizerinden biri olarak kabul edildi. İtalya'da Tolentino, Bulgaristan'da Gabrovo,İsviçre'de Basel, Polonya'da Varşova Karikatür Merkezleri'nde karikatürleri vardır. Ayrıca Almanya'da Willhelm-Bush Karikatür Müzesi'nde yapıtları sergilenmiştir. Türkiye'de üç boyutlu karikatürü gerçekleştiren ilk sanatçıdır. Seramikle yaptığı karikatürleri üç yıl arka arkaya İstanbul ve Ankara'da sergilendi. (1964-65-66). Bugüne kadar, yedisi yurtdışında olmak üzere (Skopje 1972, Paris 1975, New Castle 1978, Frankfurt 1981, Melbourne, Sydney ve Canberra 1994) 69 kişisel sergi açtı. 26 karikatür kitabı yayımlanan Balcıoğlu'nun Güle Güle İstanbul adlı eseri, İtalya'nın Pescara kentinde yapılan karikatür kitapları yarışmasında birincilik ödülü kazandı.1969 yılında iki arkadaşıyla Karikatürcüler Derneği'ni kurdu ve yedi dönem derneğin başkanlığını yaptı. 1996 yılında derneğin Onursal Başkanı oldu. 1973-1979 yılları arasında Türkiye Gazeteciler Sendikası'nın Genel Başkanlığı'nda bulundu.
Unvan:
Türk karikatürist
Doğum:
İstanbul, 1928
Ölüm:
İstanbul, 27 Ekim 2006
Okurlar
3 okur beğendi.
37 okur okudu.
1 okur okuyor.
22 okur okuyacak.
1 okur yarım bıraktı.
Kitaplar
Çizerlik Yaptığı Kitaplar
Tasarımcı Olduğu Kitaplar
Sözler ve Alıntılar
Çoşkunun içinde bekleyen gam, gülmenin yanıbaşındaki kanlı gözsuyu.
Sayfa 1Kitabı okudu
Orta kuşak sözcülerinin ülke karikatüründe ele aldıkları en önemli sorun bu «ikili anlaşmalar»dır. Gerçek karikatür olan «yazısız»a orta kuşak hızla yönelmiş ve bu zor savaşı, okuyucuyu düşünmeye ve değerlendirmeye itişi kazanmayı başarabilmiştir. Bu, bir çeşit okuyucu eğitimidir de... Çünkü yılların şartlanmasını üç beş yılda silebilmek pek kolay bir iş olmasa gerek. Bu olaya ilişkin iki anımı da sizlere aktarmadan geçemeyeceğim. 1952'de ilk karikatür albümümü yayınlamıştım. Bir hafta sonra, satışını merak ettiğim için dağıtıcıya gittim ve satışın ne yolda olduğunu sordum.
— Ben bilemem, satıcılar gelince sorarız, dedi.
Gerçekten az sonra satıcılar gelmeye başladılar. Bizim dağıtıcı birine sorunca çocuk bana döndü ve:
— Abicim, yirmi tane aldım, on beş tane sattım, beş tane daha var... diye yanıtladı. Bir an durdu sonra ve o «beş tane daha var> cümleciğini açıklamak istedi, meslek hayatımda unutamayacağım şu sözlerle açıkladı bunu:
— Bazılarına konu bulamamışsınız da «yazısız» yazmışsınız. Tümünde yazı olsa bir tane bile kalmazdı!
Ülke sanatçıları bunalımdan kurtulma yolları aramaktadırlar. Tüm sanatçılar aynı yoldan, aynı kapıdan geçemeyeceği için bir tek yol ve öneri tüm sanatın sözcüleri için yeterli değildir. Ortak bir «değer» bulunmalı, bu değerin doğruluğu kesinleştirilerek aşama gerçekleştirilmelidir.
Karikatür zamanla çizi fazlalıklarından arınmış, grafik bir düzende karşımıza çıkar olmuştur. Grafik anlayış ancak <Yazısız> yöntemi ile sağlanabilirdi. Bu anlayışta zamanla ustalaşan kalemler, ülkemizde, çizgiyle mizah ya da, başka bir deyişle, «çizgide mizah» yaptılar.
Cemal Nadir - Ramiz ikilisinin karikatür sanatını ülkemizde yayıp sevdirmelerinin dışında en önemli nitelikleri de, bu sanatı meslek edinmiş oluşlarıdır.
Bu ikilinin yanısıra yeni karikatürcüler de görülür. Önde gelenleri Necmi Rıza ve Orhan Ural olan yeniler, karikatür tarihimizde yeni asama ve düzenlemelere katkıda bulunmadılar. Bu iki imza da, Cemal Nadir - Ramiz ikilemi gibi birlikte anıldılar. Orhan Ural gazetelerde, Necmi Rıza da dergilerde kendi çaplarında başarılı örnekler verdiler. Ama, daha önce de belirttiğim gibi, Orhan Ural ve Necmi Rıza, dönemlerine katkılarda bulunamadılar, gerekli aşamaları gerçekleştiremediler. Aynı sözler Şevki Çankaya için de geçerlidir.
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
Cumhuriyet'in 75. Yılında Türk KarikatürüSemih Balcıoğlu · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 19992 okunma