Yazar Sevgi Saygı, 1957’de İzmir’de doğdu. 1981’de Eğitim Enstitüsü Türkçe Bölümü’nü, 1985’te Dokuz Eylül Güzel Sanatlar Fakültesi Sinema Televizyon Bölümü’nü bitirdi. Aynı yıl Atıf Yılmaz’ın filmlerinde yönetmen asistanı olarak çalışmaya başladı, senaryo çalışmalarına katıldı. TRT İstanbul Radyosu’nun Arkası Yarın, Radyo Tiyatrosu ve Çocuk Bahçesi kuşakları için kaleme aldığı oyunların yanı sıra, Tiyatro Ti için “Hayalet ve Başkan” oyununu yazdı. Çalışmalarını senarist olarak sürdüren yazarın Gezgin adlı romanı 2004’te, Koza adlı romanı 2012’de yayımlandı. Çocuklar için yazdığı ilk romanı Babam Nereye Gitti?’yi, devam kitapları Amcama Neler Oluyor? ve Gizemli Günler izledi. Şimugula adlı çocuk romanıyla da dikkat çeken Saygı, İstanbul’da yaşıyor.
Ya Kayıp Nesil O Sonuncusu Değilse; “Sevgili Ucube” A. Erkan AKAY yazdı.
Kitap değerlendirmesi yazarken bilgisayarımda açık boş bir sayfa notlarımı bekliyor olur. Ama öyle kitaplar vardır ki o boş sayfaya kitap bitene kadar tek bir kelime bile düşmez. Çünkü kitabın akışı pürüzsüzdür, yolu bir tuttunuz mu hiç tümsek atlatmaz, çukurdan kaçırmaz.
Değerlendirmenin devamı için: kitaphaber.com.tr/ya-kayip-nesil-...
Çocuk Edebiyatı: A. Erkan Akay, Kitap Haber aracılığıyla.
Kitap çok güzel ve ibret vericidir, okumanızı tavsiye ederim.
(Bazı kısımları +18)
Okurken çok etiketlendiğim bir kitap, ayrıca çok da öyküleyici ve hayal kurmamızı sağlayan bir kitaptır.
Kitapta bir gezginin fütursuzca ordan oraya sürüklenen yolculuğunu okuyoruz. Kitabı okurken; karakterimizin neyden, neden kaçtığını sürekli sorguluyoruz aslında. İşte bu, kitabın mistik havasını bize yansıtıyor; bu da merakımızı kabartıyor. Böylece yazar kitapta kalmamızı sağlıyor. Her kitapta istenilen şey tam da bu.
En sonunda bu yolculuk onu hiç tahmin etmeyeceği bir yere götürüyor ve orda istemeden de olsa kalmasını zorunlu kılıyor. Sürekli yolda olan bir gezgin için bu, tahmin edersiniz ki zor bir süreç halini alıyor. Ama yazarımız burda hikayeyi o kadar içten ve samimi diyaloglarla işliyor ki işte ben buna çok bayılmıştım. Kitabı okurken, kendinizi her an bu mistik havayı çözmeye çalışırken buluyorsunuz ve sonuna geldikçe de gizem perdesi yavaş yavaş kalkmaya başlıyor. Yazarın akıcı bir dile hakim olması ve bunu çok iyi kullanması beni etkileyen en önemli faktördü diyebilirim; kesinlikle diğer eserlerini de okumak lazım.
Şimugula bir çoçuk kitabıdır. Bazen yoğun ve ağır kitap okuduğumda çoçuk edebiyatından kitaplar okuyorum ve çokta hoşuma gidiyor. Bazen bize verdiği mesajlar bazen de bizi çoçukluğumuza götürür bu kitaplar. Okurken çok keyif aldım. Hatta merak ettiğim yerleri bile oldu. Leventin hayalinde olan bir hayal arkadaşıdır Şimigula onla konuşur arkadaşlık yapar. Anne babaların çalışıp hep meşgul olması ve ikinci küçük bir kardeşin olması ilk sıradaki çocuğa olan ilgiyi azaltır ama anne ve babalar bunu kabul etmezler tabiki. Herkesin küçükken belki böyle bir hayal arkadaşı vardır. Onunla oyun oynayıp dertleştiği bir arkadaş.
Herkesin bir tarafı hep çocuktur ve büyüdükçe çoçukluğumuzu daha çok özleriz hep bir tarafımızın çocuk kalması dileğiyle iyi okumalar...
ŞimugulaSevgi Saygı · Günışığı Kitaplığı · 201076 okunma