Süreyya Karabulut tarafından Münevver Karabulut cinayeti anlatılıyor. O zamanlar her yayında Süreyya beyi görmek bana da itici gelmişti katiller bulundu artık sus diyordum içimden. Oysa kızı için ne kadar üzüldüğünü, çok köklü bir aileye karşı nasıl tek başına çaresiz kaldığını, hakimlerin bile satın alındığı davada ne kadar uğraştığını okuyunca utandım ön yargımdan. En kötüsü ise 'kızım tertemiz gitti bu dünyadan' diyerek o dönemin bir bakanına açıklama yapmak zorunda kalması. Gencecik bir çocuk üzerinden bile bekaret davası yapılmıştı o dönem. Bir babaya bu açıklamayı yapmalar utansın. Okumanızı tavsiye ederim