|BENSİZ AYNA|
》》 #kitapyorumu
Herkese merhaba Bugün #karakargayayinlari Yiğit Kulabaş kaleminden #bensizayna kitabını okudum
.
.
Sıra dışı bir kitap ile sizlerleyim
Kitabı okumaya başladığın anda seni içine çekiyor ve kendini olayların ortasında buluyorsun. Bu ayın en en en güzel kitabıydı. Fantastik türde bir kitap.
Artemis yaşadığı şehirden, sevgilisinden, her şeyden uzağa yurtdışına annesinden kalan eve taşınmıştır. Evinde ki dev antika aynaya baktığında koltuk, duvarlar oda da ki her şeyi görür ama kendini göremez ve aynayı satmaya karar vermesiyle başına gelecek olayları başlatmış olur. Biraz sonra vazgeçmek ister ama fayda etmez. Ve bu maceraya sevgilisi Atila'da dahil olur.
Artemis'in geçmişinde iz bırakanlar, nereden tanıdığını hatırlamadıkları, iyilikler, kötülükler kısaca hayatına dokunanlar kişileri tanıyoruz. İstenilen şifreleri bulmaya çalışıp bir yanda da hayatı sorguluyoruz.
On bininci gününde neler yaşadığını hatırlıyor musun?
Kendini görebilmen için senin ayna kapın hangisi?
Artemis ve Atila kendilerini tanıma yolculuğun da başlarına neler gelecek?
Ve bunlar belki on dakika belki de on saat sürecek..
Ayrıca kitapta ki çizimler harika.
Hayatımız piksel kıranlardan uzak piksel tıraşlarla yakın olsun
Yazarımızın okuru bol olsun
Kitabın sonu devam edecekmiş gibi bitse de bütünsel olarak düşündürücü ve tatmin edici bir hikayeydi. Metaforların yoğun olarak kullanıldığı bu eser kendimizi ve başkalarının bize olan etkisini görmemizi sağlama açısından oldukça etkileyici. Kelimelerin kullanılma ve kurgunun anlatılma biçimi kitabın başından sonuna kadar devam etme isteği uyandırdı bende. Herkesin okuyabileceği tarzda yazılan bu eserin daha fazla okunması ve değer görmesi gerektiğini düşünüyorum.
Kişi ayakta kalabilmek, hayatına devam edebilmek için omurgasızlaşmayı, kaygısız, tepkisiz kalmanın yollarını seçiyordu. Bir çeşit körlüktü bu da. Görmezden geliyordu olanı biteni. Hatta görmemeye eğitiyordu kendini. Eğlenmeye, gezmeye, şatafata, gününü gün etmeye devam ediyordu. Savaşları, felaketleri, terörü, çocuk tacizcilerini, küresel ısınmayı, açlığı, kıtlığı ve daha nice acı gerçeği umursamıyordu.
Ancak farkında olmasa da en değerli piksellerini kaybediyordu.
Özü yavaşça yok oluyordu.