Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
Yıldız Ramazanoğlu
En Eski Yıldız Ramazanoğlu Yorumları ve İncelemeleri
En Eski Yıldız Ramazanoğlu sözleri ve alıntılarını, en eski Yıldız Ramazanoğlu kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kitap 2008 yılında basıldığı için bazı yazılar kafamı karıştırsa da, savaşla ilgili olan çoğunluk kısım hala güncelliğini koruyor. Sonuçta 2008'den bu yana ne değişti ki? Hala aynı acılar, aynı dava sürüyor.
Kitapta genellikle zulüm altındaki kardeş ülkelerimize, Suriye, Filistin, Irak, İran, Bosna-Hersek, Afganistan, Afrika ve daha bir çok ülkeye, kimi zaman bir gezi yazısı, kimi zaman tarihi bir makale olarak yer vermiş. Değerli insanlarla ropörtajlar yapmış. Ayrıca, Amerika ve Kapitalizmi eleştirdiği veya kadın haklarını savunduğu çeşitli yazıları da var Yıldız Ablanın.
Kendisi pek çok ülkeye bizzat giderek yardımlarda bulunmuş, konferanslara katılmış, zulmü duyurmak ve engellemek mücadelesine girmiş bir yazar. Hem olayları ve ortamları birinci elden görmesi, hem de yazarın edebi dili kitabı şevkle okumamın sebeplerinden.
Konu olarak da ÇOK mühim meseleleri anlatmasından dolayı, bu kitap yakın çevreme tavsiye edip zorla okutturmaya çalıştığım doğrudur. Okumadıysanız, bilinçlenmek adına siz de bu kitabı bir an önce temin etmelisiniz.
"Doğu ve Batı arasındaki çatışma, sadece Batı, isteklerini Doğuya zorla ve hileyle kabul ettirmek istediğinde ortaya çıkıyor. Bunu görmek lazım. İnsanların milli kimliklerinden vazgeçmesi dünyayı daha iyi bir yer yapmaz. Çünkü dünyanın zenginliği bu çeşitliliğin içindedir. Bu yüzden milli biricikliğin müdafaasını, insanlığın müdafaası olarak görürüm."
80 syf.
2/10 puan verdi
Ufak, herkesin yaşadığı küçük bir olayı sayfalarca betimleyerek anlatmak... Okurken devam etmek ve etmemek arasında kaldım ama bırakmak istemedim. İsmi çekiciği geldiği için kütüphaneden alıp okuduğum kitap olan "Derin Siyah" içeriği hiç beklediğim gibi değildi.
Kitap on bir başlık altında on bir ( Mehtap, Ses Tutulması, Mor Gülümseme, Yol Hikâyesi, Milenyum, Ağır Prenses, Omega, Tuhaf Bir Sabah, Köyün İlk Günü, Kriz ve Derin Siyah) adlı on bir kısa öyküyü barındıran hikaye sunmakta bizlere...
Pek hikaye okumam ama değişik ve iyiydi. Okunabilir. Çok mükemmelmiydi tabi ki hayır. Hikayeler çok derinlikli,anlamlıydı, sıradan bir anlatımı yok. Üslubu değişik.
İyi okumalar...
Daha çok insanların iç dünyasını anlatan öykülerden oluşan bir kitap. Yazarın yazı tarzı ilk anda farklı gelse de insanı öykülerin içine sürüklüyor. Elinizden kitabı bırakmanız zor oluyor. Derinlere dalıyorsunuz...
Corona Karantina Günlerinde okuduğum kitaplardan biri oldu. Nereden başlasam?
Öncelikle kitap 17 kısa ama derin hikayeden oluşuyor. Farklı dünyalara götüren, hüzünlendiren, üzen, düşündüren 17 hikaye.
Yoğun olay, karşılıklı konuşma seven bir okur olmama ve kitapta bunların -Benim nezdimde- az olmasına rağmen, sıkılmadan severek okuduğum bir kitap oldu. Hayatın haşin ve zorlu konularını hoyrat değil de bazen naif bazen net bir dille ele almış. Bazen, bazı cümleleri anlamakta zorluk yaşasam da -bu zorluk benim kafa doluluğumdam kaynaklı olabilir- genel manada oldukça açık, şeffaf bir kitaptı.
Kitabın genelinde, anlamını bilmediğim bazı kelimelerle karşılaştım. Bunlar yorucu, karışıklık yaratan bir his vermedi bende. Zaten cümlelerin içinde tanımadığım kelimelerin anlamını cümlelerin akışına göre tahmin etmeyi ve sonra tahminimle gerçeği karşılaştırmayı severim. Beni çok yoracak, “yine mi” diye hayıflandıracak kadar çok değildi zaten.
En net olumsuz eleştirim ise son sayfalarda yer alan “özürlü” kelimesi oldu. Böylesine içten ve empati kurdurmayı başaran bir kitapta, böyle bir kelimeyi okumasaydım keşke dedim. Evet, karakterin yapısına göre böyle bir kelime ile karşılaşmak şaşırtıcı olmadı ama yazarın kendi ruhaniyetine istinaden ufak bir yazar dokunuşu bekledim sanırım.
Netice de, yazarın okuduğum ilk kitabı; ama nasipse son olacağını sanmıyorum. Tavsiye ederim, keyifli Okumalar.
Nadide kitaplardan biri... Şehirlerin “İçimizdeki ateş, ayna, komşu ve özne” olarak konu başlıklarına ayrılması ve içerisindeki şehirler gerçekten çok anlamlı olmuş. Gidilen, görünen ve yaşanan yerlerin Yıldız Ramazanoğlu’nun gözüyle görmek ise başka bir dünya... Unuttuğumuz, haberimizin olmadığı nice yerler ve yaşamlar...
Ne için ikna edilir insan? İkna edelebilinsin diye kurulan odalar da ne için ikna edilir insan? Hayatının dönüm noktası sayılacak kararlar alınan bu odaların psikolojik etkileri nasıl yansır hayata? Emekleriniz, hayallerinizle giderken, geleceğinizin de değişdiği ama doğru bildiğinizi savunduğumuz kararlar aldığınız odalarınız oldu mu sizinde?
İkna Odası'nda Yıldız Ramazanoğlu bir dönemin siyasilesmis adaletsiz yaklaşımına değinmiş. Bu dönemin travmatik, hırpalayıcı etkileri ile başa çıkmaya çalışan 3 kadının hikayesinden bahsetmiş. Yıllarca verilen emeklerinin, hayallerinin bir anda yıkılmasına değinirken, diğer yandan bu emeklerin zayi olmaması için vazgeçilen ideallerden bahsetmiş. Bu dönem de yaşanan insan ilişkilerindeki, şehir yaşamındaki değişimlerinden bahsederken, erkek kadın ilişkisindeki geleneksel rol paylaşımının yansımalarından, gençler üzerindeki
yerkesik baskıdan oluşan etkileri de yerleştirmiş ana konu arasına. Tek tiplestirici bir dayatmaya karşı duruşla beraber duramayışı başarılı bir şekilde işlemiş.
Kapalı bir kadın tarafından yazılmış okuduğum ilk kitap sanırım, kitabı bitirdikten sonra ismini arattığım zaman gördüm, gerçi okurken o hissi vermemişti desem yalan olur. Neden? Kitapta başörtüsünü yasağı kalkmadan önceki dönemlerden ve yasağın yarattığı negatif durumlarda sıkça bahsetmiş, bana da bu yasağa maruz kalmış kadınların yaşadıklarını anlama olanağı sağlamış oldu. 2000 ve 2005 yıllarında New York’ta toplanan Dünya Kadın Konferansı’nda BM delegesi olarak Türkiye’yi temsil etmiş kendisi.
Kitapta çok fazla farklı konuya değinmiş, bir çırpıda bitirdim. Her kesimden, ideolojiden insana ışık tutmuş, hikayelerini anlatmış. Oldukça çok yönlü bir kitap. Laikliği, demokrasiyi, dindarlığı doğru anlamış ve anlatmış. Bilgi birikimi çok geniş, kitapta bahsedilen kitapların, belgesellerin, dergilerin, derneklerin, panel ve seminerlerin, düşünürlerin sayısı oldukça fazla.
Gençlerin birbirinden uzaklaşması, yabancılaşması işlenmiş, Batı ile, Kürtler ile, komşu ülkelerimizde ilişkilere değinilmiş. Altını çizdiğim, köşesini kırptığım çok fazla sayfa oldu. (Beğendiğim alıntıları buraya ekleyeceğim.)
İnsan hakları, birliktelik ana konulardan. Sokakta yaşayan insanlar, Afrika'da açlıktan ölenler, travestiler, sokak çocukları, şiddet gören kadınlar, kağıt toplayıcıları hakkında çok güzel bölümler var. Gerçekten de ortak vicdan tecrübemizi güzel yansıtmış. Herkesin bu kitaptan alabileceği mesajlar olduğunu düşünüyorum.
Memleketin gelgit hallerine üç kadının yaşamından bir bakış romanı. Yerleşik kabullerin baskısı, geleneksel rol paylaşımları, siyasileşmiş sosyal bir meselenin yaşamları nasıl değiştirdiği... Bazı cümlelerin bana yazıldığı zannederek okuduğum bir kitap oldu.
#İknaOdası
Çok uzun zaman önce okumuştum fakat içerik olarak sorgulamak, fikir sahibi olmak için seçenek olabilir. Not almışım muhtemelen kitabın kendi içeriğinden. " 11 Eylül saldırısının yıldönümüydü. Saldırıda hayatını kaybeden insanların isimleri teker teker okunuyordu.Başta Hillary Clinton,Tom Cruise olmak üzere New York belediye başkanı ve bütün ünlü kişiler sırayla listeyi okuyorlardı.Kurbanların fotoğrafları asılmıştı.Bu insanlar bizim için de çok değerli,öncelikle bunu bildirmek isterim.Her bir insan teki eşsiz ve kıymetli.Bu sırada isimlerini bilmediğimiz televizyondan gazetelerden uzak,yoksul Afgan halkı tonlarca bomba ile imha ediliyorlardı.Bu güzelim kardeşlerimizin de kanı aynı kandı.Anıları,isimleri,hayalleri,düşleri,umutları olan kadınlar çocuklar erkekler ağaçlar atlar kuzular kuşlar ve milyon çeşit börtü böcek.Yok edildi. Değersiz kurbanlar.
Dünyanın bütün ülkelerinde bayraklar yarıya inmişti.Hüzünlü müzikler çalıyordu.Işık gösterileriyle yaratılan anma atmosferi dün gibi hatırımızda.İsimleri yüzler ve fotoğrafları olanlar içindi tabii her şey.Yüzü olanlar ve olmayanlar.Yüzü olmayanların yüzsüz dünya ile karşılaşması.
Sayılarla anılanların da isimlerini bulup çıkarmak zorundayız.Sonra kurbanların yüzlerinin birbirinin ne kadar tıpkısı olduğunu görmeli,göstermeliyiz artık"
"Sizi binbir seçenek vaadiyle kandıran şehir, yalnızlıktan başka bir şey bırakmıyor."
Müthiş bir ikilem yaşadım bu cümleyi okuyunca. Çünkü bana göre "kaybettiğimiz yalnızlığımızı" bulduğumuz, bakışlardan arta kalmış mekanları vardı şehrin. Bir gölgeli hazire, yosunlu bir kaç mezar taşı, gözlere efsûnlu bir sürme çeken revzenler...Şehrin uğultusunu dindiren rüzgarların buluştuğu tenha iskeleler...
***
"Osmanlı aydınlarının ışıltılı, keyifli şehri kendilerini kaybedercesine keşfetmeye başladığı bir dönemde Victor Hugo Sefiller'i yazıyordu. 1868'de yayınlanan eserde yüzlerce sayfayı Paris'in varoşlarına ayırmıştı. "Burası korkunç bir yerdir. Burası karanlıkların kuyusudur. Körlerin çukurudur burası. Cehennemin ta kendisidir."
O günden bugüne şehirler için söylenen şeylerin hepsi birden doğrudur, iddiaların tümünün bir toplamıdır bu mekanlar. Şehir en çok da yalandır, oyalanıp durduğumuz, bizi evrenin genel ahenginden koparan, şu dünyadaki sınırlı vaktimize, en değerli mülkümüzü yiyip bitiren yerdir."
***
Şehir yazıları hep hüsn-i talil içerir ve hüsn-i zanna dayanır. Kitapta Tahran ile ilgili yazıyı okurken ne kadar pembe bakmış diye geçirdim içimden. Bu şehirde iki yılımı geçirdim ve onun okuduğu bakışlarda ve hallerde aynı manayı yakalayamadım. Olsa olsa İran masallarından ve Hafız şiirlerinden etkilenip yazmıştır diye geçirdim içimden. Ama şu da bir gerçek ki modern İran sokaklarında klasik İran şiirini okumak, modern İstanbul'da Fuzuli okumaktan çok daha anlamlı ve anlaşılırdır.
