Osmanlı toplumunda kuvvet kazanan üç güç; yani ayan, yeniçeriler ve din alimleri ve onların taraftarları otorite ve güçlerini artırıyor, kendi otoritelerinin güçlü olduğu bölgelerde merkezi devletten bağımsız bir yönetim uyguluyorlardı. Bu durum ise, dış düşmanların saldırıları karşısında felakete sebep oluyordu.