Abdülkadir Harmancı Sözleri ve Alıntıları
Abdülkadir Harmancı sözleri ve alıntılarını, Abdülkadir Harmancı kitap alıntılarını, Abdülkadir Harmancı en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
....ruh zamanla kayıtlı olmadığından insanın hisleri ruh derecesine çıktığı vakit, içinde bulunduğu hazır zaman genişlemekte, başkalarına nispeten geçmiş ve gelecek olan vakitler ona göre hazır hükmüne geçmektedir.
Allah; kadim, baki, ezeli, ebedi, her cihette kemalde bulunan, maddeden, mekandan, kayıt ve imkandan ve bütün noksanlardan münezzeh ve mücerret olan bir varlıktır.
Bir kısım insan önce muhabbetini Allah’a verir, onun muhabbeti dolasıyla Allah’ın sevdiği her şeyi sever. Yaratılmışlara taksim ettiği bu muhabbeti Allah’a olan sevgisini azaltmak yerine çoğaltır. İkinci kısım ise önce sebebleri sever ve bunu Allah’ı sevmeye vesile yapar.
Ezelden ebede kadar insanın vazifesi yalnız duadır.
Bediüzzaman’a göre cismani görünüş itibariyle birbirine benzeyen, fakat ruhi kuvvetleri sınırsız olduğu için manen ve ruhun pek büyük ayrılıkları olan, ve her ferdi bir nev hükmüne geçen; her şahsa ait hususi bir alemi bulunan insanın; icad, vücut, hayır, fiil ciheti ve tahrip, adem, şer ciheti olmak üzere iki yönü vardır. Bir iyilik yaptığı zaman ancak elinin ulaşacağı mertebede iyilik yapmakta, fenalık yaptığı zaman ise fenalığı kat kat yayılmaktadır.
Kul kendi acizliğini ancak dua ile ilan eder.
Kader ilim nevindendir. İlim maluma tabidir.
Namaz bütün hasenatın fihristesi olduğu gibi, oruç, hac, zekat vesair hakikatleri de bünyesinde toplamıştır.
İnsan için imandan sonra asli ve fıtri bir vazife olan duanın kaynağı acz ve ihtiyaçtır.
Bediüzzaman, aklın bir bilgiyi oluştururken geçirdiği merhaleleri, zihne gelen bir fikrin geçirdiği safhaları tahayyül, tasavvur, tahakkul, tasdik, izan, iltizam ve itikat şeklinde sınıflandırmaktadır.