Zühd, esasında tasavvufun her döneminde ortak bir yöne işaret eder. Başka bir ifadeyle tasavvuf, hangi süreçlerden geçmiş olursa olsun, ya da hangi kavramı ön plana çıkartırsa çıkartsın zühd, tasavvuf ilminin esas yapısını teşkil eder. Bu itibarla zühd, H. 200 yılından az önceki dönemde yaygınlık kazanan ve bağımsız bir ilim olan tasavvufun ilk nüvesini teşkil eder.