“Sonbaharda hüzünlü olmayı ummuştun sen.
Her yıl bir kısmınız, yapraklar ağaçlardan
düştüğünde ve dalları rüzgara ve soğuğa karşı
çıplak kaldığında ölürsünüz. Ama sen baharın
her zaman geri geleceğini, ırmağın donduktan
sonra tekrar akacağını bildiğin gibi, bunu da
bilirsin; soğuk yağmurların sürmesi ve baharı
öldürmesi, genç bir insanın sebepsiz bir şekilde
ölmesi gibidir.”
ERNEST MİLLER HEMİNGWAY
Sayfa 265